Święto na żużlowej arenie | www.torun.pl

Dwoma zwycięstwami zakończył się niedzielny mecz, inaugurujący działalność nowego stadionu żużlowego dla Torunia. Pierwszym była wygrana Unibaxu Toruń 48:42 z Unią Leszno, drugim - wysoka ocena, jaką kibice i goście wystawili nowej arenie żużlowej.

Takiego meczu w historii Torunia jeszcze nie było. Ponad 15 tysięcy biletów na spotkanie dwóch żużlowych gwiazd, Unibaxu Toruń z Unią Leszno, rozeszło się w ciągu kilkunastu godzin. Wszyscy fani czarnego sportu chcieli zobaczyć niedzielne starcie swoich idoli w historycznym momencie - otwarcia nowego, tak oczekiwanego stadionu żużlowego dla Torunia. Nowa arena otrzymała imię Mariana Rosego, wybitnego toruńskiego żużlowca, drużynowego mistrza świata, który zginął tragicznie na zawodach w Rzeszowie w 1970 r.

Już kilka godzin przed niedzielnym meczem w stronę obiektu przy Szosie Bydgoskiej ciągnęły tłumy kibiców, po brzegi wypełniły się też tramwaje, których dodatkowe składy podstawił na ten dzień Miejski Zakład Komunikacji. Nowy stadion, zbudowany w rekordowym tempie 430 dni, nie zawiódł oczekiwań. Chwalono zarówno imponujący, nowoczesny wygląd areny, dobrą akustykę i funkcjonalność zastosowanych rozwiązań, znakomitą widoczność toru ze wszystkich miejsc, bezpieczeństwo dzięki zainstalowaniu 70 kamer, jak i rozbudowane zaplecze dla kibiców, zawodników i obsługi oraz liczne udogodnienia dla osób niepełnosprawnych.

Relacjonujący mecz na żywo komentatorzy TVP Sport wielokrotnie powtarzali, że to wspaniały, najlepszy na świecie obiekt żużlowy, właśnie oddany do użytku w Toruniu. Chwalili szczególnie jakość i geometrię toru, pozwalające na uzyskiwanie dużych prędkości i prowadzenie walki na całej długości toru. Pod wrażeniem obiektu byli też przedstawiciele BSI, firmy zarządzającej mistrzostwami świata.

Wyjątkowego charakteru nadał spotkaniu fakt, że odbyło się ono w dniu Narodowego Święta Konstytucji. Uroczysta atmosfera dnia i chwili udzieliła się kibicom, którzy na rozpoczęcie meczu odśpiewali hymn narodowy. O godz. 17.20 przecięcia wstęgi dokonali wspólnie: prezydent Torunia Michał Zaleski, przewodniczący Rady Miasta Waldemar Przybyszewski, marszałek województwa Piotr Całbecki, prezes klubu Unibax Toruń Wojciech Stępniewski, dyrektor MOSiR Aleksander Dybiński oraz wykonawcy inwestycji - firmy ALSTAL. Poświęcenia stadionu dokonał Biskup Toruński Andrzej Suski.

Mecz, który zaczął się dla torunian niezbyt pomyślnie, zakończył się jednak wygraną gospodarzy. Nie wypadało przecież inaczej w meczu inaugurującym działalność tak wspaniałej areny. Po przejęciu prowadzenia w siódmym biegu zawodnicy Unibaxu Toruń powoli, ale systematycznie zwiększali przewagę nad Unią Leszno, kończąc spotkanie wynikiem 48:42. Pierwszym w historii toruńskiego toru rekordzistą okazał się Leigh Adams z Unii (58,06 s), któremu w nagrodę prezydent Torunia Michał Zaleski wręczył czek na 5 tys. zł.

Na uroczystość otwarcia organizatorzy przygotowali dla kibiców wiele atrakcji. Wśród nich występ grupy perkusyjnej, złożonej z muzyków najbardziej znanych kapel, m.in. Republiki, Kobranocki, T.Love, Tortilli i Sofy. Z publicznością spotkali się najwybitniejsi zawodnicy w historii toruńskiego speedwaya: Jan Ząbik, Wojciech Zabiałowicz, Eugeniusz Miastkowski i Stanisław Miedziński. Na telebimie został też wyświetlony film o historii toruńskiego żużla. Zwieńczeniem sportowego wydarzenia był efektowny pokaz fajerwerków nad stadionem.

Żużlowe święto było też okazją do promowania kandydatury Torunia w wyścigu po tytuł Europejskiej Stolicy Kultury. W swoich programach widzowie znaleźli ulotkę na ten temat. Deklarację o poparciu toruńskich żużlowców dla idei ESK w Toruniu przypominali wielokrotnie komenatorzy zawodów.

***

Marian Rose urodził się 15 sierpnia 1933 r. w Toruniu, zmarł 19 kwietnia 1970 r. w Rzeszowie. Jeździł w barwach klubów toruńskich: LPŻ (Ligi Przyjaciół Żołnierza, 1958-1961) i Stali (od 1962). Był członkiem reprezentacji Polski, która we Wrocławiu w 1966 zdobyła drużynowe mistrzostwo świata; dwa lata wcześniej w Abensbergu Polska z Marianem Rose w składzie zajęła 4. miejsce. Cztery razy Rose startował w finale indywidualnych mistrzostw Polski, zajmując 2. miejsce w 1966; był ponadto 14. w 1961, 8. w 1964 i 7. w 1965. W walce o indywidualne mistrzostwo świata kilkakrotnie dochodził do rundy finału kontynentalnego. Zmarł wskutek obrażeń odniesionych w wypadku na torze żużlowym w Rzeszowie. Jest pochowany na cmentarzu przy ul. Wybickiego w Toruniu.

Zdjęcia: Łukasz Trzeszczkowski