Wystawa | www.torun.pl

Wystawa prac Ewy Raczyńskiej-Mąkowskiej

Ewa Raczyńska-Mąkowska - urodzona w Toruniu, rocznik 63. Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych UMK i Urbanistyki na Politechnice Warszawskiej. Mieszka w Bydgoszczy. Przez wiele lat pracowała w służbach konserwatorskich, a w latach 1991-1999 była Miejskim Konserwatorem Zabytków w Bydgoszczy; następnie prowadziła przez ponad 15 lat własne biuro projektowe specjalizujące się w opracowaniach kolorystycznych i renowacjach obiektów architektury na terenie całego kraju. Jest członkiem Rady ds. Estetyki przy Prezydencie Bydgoszczy. Pracuje w Zakładzie Wzornictwa na Uniwersytecie Technologiczno-Przyrodniczym w Bydgoszczy, gdzie prowadzi pracownię kształtowania przestrzeni.
Oprócz pracy na uczelni czynnie projektuje, zajmuje się malarstwem, fotografią, badaniami nad wizualnością miasta. Szczególnie bliskie są jej zagadnienia związane z rewitalizacją dzielnic zdegradowanych. Działa w kilku stowarzyszeniach zawodowych. Prace Raczyńskiej to, jak podkreśla sama autorka, pośpieszny zapis jej emocji wyrażany intensywnością koloru i malarskiego gestu. Prezentowana seria prac zatytułowana Mapy koloru powstała w latach 2015-2016. Obrazy Ewy Raczyńskiej – Mąkowskiej znajdują się w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą, m.in. w USA, Anglii, Francji, Holandii i Niemczech.

Wstęp wolny

Sławoj Felicjan Składkowski lekarz, generał, premier

Sławoj Felicjan Składkowski (1885-1962) był lekarzem legionowym i uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej. Jako zwolennik Józefa Piłsudskiego, po przewrocie majowym, objął funkcję komisarza rządu na miasto stołeczne Warszawę. W swojej karierze politycznej był trzykrotnie ministrem spraw wewnętrznych, drugim wiceministrem spraw wojskowych i szefem Administracji Armii.
Był najdłużej urzędującym szefem rządu okresu międzywojennego (od 15 maja 1936). Funkcję premiera pełnił aż do tragicznego września 1939 r., kiedy po internowaniu na terenie Rumunii złożył dymisję na ręce nowego Prezydenta RP - Władysława Raczkiewicza. Po wojnie zamieszkał w Londynie i tu pozostał aż do swej śmierci.

Wystawa prezentuje pamiątki po ostatnim premierze II Rzeczypospolitej. Przybliżają one życie osobiste, działalność zawodową oraz wojskową i polityczną, a na koniec twórczość literacką Składkowskiego. Na podstawie zgromadzonych materiałów, w dużej części oryginalnych, dostrzegamy postać barwną, pełną humoru ale też konsekwentną i zdecydowaną. Organizator: Archiwum Emigracji Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu.

Wystawa Katarzyny Nowickiej-Urbańskiej, absolwentki PWSSP w Gdańsku. W Galerii Proscenium artystka zaprezentuje obrazy olejne na płótnach i na papierze. Prace oparte są na lirycznym doświadczeniu fotografii, a także wrażeniu połączeń czerni i bieli, której ona jest nośnikiem. Doświadczenie pogłębia materia malarska, tworząc nową scenografię – integralny obraz.

Wstęp wolny

544. rocznica urodzin Mikołaja Kopernika, w 2017 roku przypada wraz z okrągłym jubileuszem 500-lecia obecności wyznań protestanckich w kulturze europejskiej. Samo wydarzenie przybicia tez reformacji na drzwiach kościoła wittemebrskiego przez Lutra w 1517 r. miało miejsce za czasów aktywności Mikołaja Kopernika i wywarło niemały wpływ na jego życie, jako członka Kościoła Katolickiego. Duża część obywateli Prus, również wywodzących się z najbliższego kręgu rodzinnego astronoma, przyjęła protestantyzm. Kopernik pozostał wierny kościołowi rzymskiemu, a sam Marcin Luter aktywnie krytykował koncepcję heliocentryczną, jako sprzeczną z literą Pisma. 

Te interesujące aspekty historyczne przybliży prof. Jacek Wijaczka z UMK, który nie raz zabierał głos w sprawach dotyczących historii Prus Królewskich. Profesor jest historykiem, który w przystępny sposób przedstawi związki Mikołaja Kopernika z wyznaniem protestanckim, a także przybliży sytuację społeczno-religijną w Prusach pierwszej poł. XVI w. w kontekście przemian religijnych, jakie nastąpiły od słynnego wystąpienia Marcina Lutra w 1517 r. Punktem programu imprezy będzie również pokaz na Sali Królewskiej starodruków ilustrujących tematykę wieczoru oraz krótki koncert.

Tomasz Gudzowaty debiutował w połowie lat 90., ale jego nazwisko trafiło na czołówki gazet w 1999 roku dzięki pierwszej nagrodzie w kategorii „Przyroda” na World Press Photo. Przed nim po wyróżnienie w najważniejszym międzynarodowym konkursie fotografii prasowej sięgnęło zaledwie kilku Polaków. Pamiętne zdjęcie, przedstawiające dwa młode gepardy tuż przed zabiciem swojej pierwszej ofiary, zostało wysoko ocenione zarówno jako dokument przyrodniczy, jak i dzieło artysty o rozpoznawalnym, osobistym stylu, trafiając nie tylko na łamy prestiżowych publikacji, jak Cartier Art Magazine, ale nawet do encyklopedii, szkolnego podręcznika i na znaczki pocztowe. Gudzowaty odbył później jeszcze kilka podróży po Afryce subsaharyjskiej, wzbogacając swój dorobek

o setki zdjęć słoni, lwów, gepardów, antylop gnu, zebr i innych zwierząt oraz o kolejne nagrody. W roku 2008 udał się na Antarktydę, przywożąc stamtąd unikatowe zdjęcia pingwinów cesarskich żyjących w odległej kolonii na Morzu Weddella. Na południową półkulę powrócił kilka lat później, w 2014 roku, tym razem fotografując bogatą faunę Falklandów i Południowej Georgii. Fotografia przyrodnicza Gudzowatego, zachowując charakter dokumentu i wierna tradycji klasycznego fotoreportażu, wyróżnia się ekspresyjną, wyrafinowaną formą plastyczną, co jest widoczne zwłaszcza w jego obrazach wspaniałych spektakli natury, takich jak doroczna migracja gnu lub sezon lęgowy w wielotysięcznych koloniach pingwinów. Będąc równie uważnym obserwatorem wydarzeń w wielkiej skali oraz najdrobniejszych szczegółów, Tomasz Gudzowaty stawia widza oko w oko z naturą, ukazując jej potęgę i nieodparte piękno.

Wystawa Closer składa się z 39 wielkoformatowych fotografii, niemal wyłącznie czarno-białych. Zorganizowana została przez Państwową Galerię Sztuki w Sopocie, we współpracy z Agencją Zegart. 

godziny otwarcia:

wtorek-niedziela: 10.00-16.00
bilety: normalny 12 zł, ulgowy 8 zł

Emilia Fujigaki jest rodowitą torunianką. W 1979 r. na Wydziale Sztuk Pięknych UMK zrobiła dyplom z grafiki u prof. Piotrowicza. Przez dwa lata pracowała w Spółdzielni Pracy Rękodzieła Ludowego i Artystycznego „Rzut” w Toruniu, projektując wzory na chusty oraz spódnice i przenosząc je na materiał. W 1982 r. zamieszkała na stałe w Sapporo w Japonii. Od 1997 roku wykłada na Międzynarodowym Uniwersytecie Sapporo (Sapporo Kokusai Daigaku). W pracy naukowej interesuje ją ekstensywne czytanie (extensive reading) jako metoda nauki płynnego czytania i posługiwania się językiem obcym. Od początku pobytu w Japonii tworzyła – malowała przede wszystkim pejzaże i portrety. W 2010 zaczęła eksperymentować z malowaniem tuszem na papierze washi. Maluje także pionowe zwoje kakejiku, gdyż komponowanie na nich jest dla Emilii Fujigaki wyzwaniem. Zmusza bowiem do operowania skrótem, oddając jednocześnie wrażenie nieogarniętej przestrzeni i całości. To niedopowiedzenie (jeden z terminów estetyki japońskiej) zaprasza widza do gry skojarzeń, i aktywnego odbioru dzieła przez uruchomienie własnej wyobraźni.

Tematy prac Emilii Fujigaki to głównie pejzaże, kwiaty, bambusy i postacie. Jej stosunek do tworzenia naznaczony jest japońskim podejściem do sztuki. Samą siebie uważa bardziej za rzemieślnika niż artystę. Samokształcenie uważa za proces, który nadal trwa, w którym pokonuje kolejne stopnie. Do swoich prac wybiera odpowiedni rodzaj papieru washi, gdyż zależy jej na różnych efektach, na które wpływ ma gatunek papieru, na jakim maluje. Wachlarz uzyskiwanych w ten sposób efektów jest ogromny – od plamy rozmytej do suchej, od kosmatej, szorstkiej linii do gładkości jedwabiu lub linii o grubości włosa. Sam papier narzuca niejako sposób prowadzenia pędzla. Ciągle stara się zgłębić wszystkie tajniki techniki tuszowej. Nauka ta wymaga wielu lat nauki.

Interesują ją możliwości jednego pociągnięcia pędzlem. Fascynuje ją linia i tempo, efekt świetlistości i przejrzystości, tak że widać papier, który osiąga się zazwyczaj tylko jednym pociągnięciem pędzla.

Emilia Fujigaki jest przekonana, że bez atmosfery Japonii, rytuału i różnorodności tradycji Kraju Kwitnącej Wiśni, nie mogłaby malować w ten sposób. 

godziny otwarcia:

wtorek-niedziela: 10.00-16.00
bilety: normalny 12 zł, ulgowy 8 zł

Warsztaty i wykłady dla seniorów. Spacer po wystawie World Press Photo’16

Po wystawie oprowadza Piotr Zawałkiewicz.

Zbiórka przy recepcji, wstęp bezpłatny, bez zapisów.

• godz. 16.00 David Cronenberg. Evolution
• godz.16.30 Komu bije Dada?
• godz. 17.00 Go home! Do domu! - oprowadza artysta Stefan Kornacki
• godz.17.30 World Press Photo ‘16

Zbiórka przy recepcji. Wstęp bezpłatny, bez zapisów

Wystawa „Dyplom 2016″ Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu to wystawa absolwentów tej uczelni, będąca prezentacją dzieł nagrodzonych i wyróżnionych, które opuszczając uczelniane pracownie, wprowadzone zostają w artystyczny obieg. Dla młodych artystów jest okazją konfrontacji z odbiorcą, zmierzeniem się z ich ocenami i krytyką, dla Wydziału Sztuk Pięknych możliwością promocji dydaktycznego potencjału i możliwości uczelni.

godziny otwarcia:
wtorek-czwartek, godz. 10.00-18.00
piątek, godz. 10.00-20.00
sobota-niedziela, godz. 12.00-18.00

Bilety: normalny 10 zł, ulgowy 5 zł, rodzinny (2 dorosłych i 2 dzieci) 20 zł
czwartki – wstęp wolny

Wystawę tworzą prace z dorocznego konkursu fotograficznego, organizowanego od 1965 r. Dzisiaj jest to najbardziej ceniony i największy w świecie konkurs w zakresie fotografii przyrody, dostępny dla zawodowców i amatorów, także dla młodzieży i dzieci. Do zdobycia nagrody aspiruje większość fotografów przyrody. Zdobywają je, jeśli obraz zawiera w sobie połączenie oryginalnego spojrzenia, szczęścia i znajomości przyrody, co wcale nie musi wymagać uzbrojenia w najlepszy sprzęt i wojaży po całym świecie. Można się o tym przekonać oglądając zdjęcia, którym towarzyszy historia jego powstania, a także opis jakim sprzętem została wykonana dana fotografia.