Wystawa | www.torun.pl

Wstęp wolny

Przedpotopowe reklamy, trącące myszką kreskówki i animacje, fragmenty niegdyś popularnych filmów, amatorskie nagrania wykonane kamerą VHS… Martyna Kielesińska bazuje na materiałach z bliższej lub dalszej przeszłości. Jej dotychczasowa twórczość każe sytuować ją w gronie artystów zainfekowanych chorobą nostalgii i tęsknotą za tym, co minione. Materiały wizualne i dźwiękowe (bo sfera audio także odgrywa w jej pracach istotną rolę) są przez Kielesińską swobodnie, ale w przemyślany sposób miksowane, i w efekcie składają się na pstry, żywy, tętniący podskórną energią kolaż form zalewających oczy i przenikających do podświadomości. Zabawne, z pozoru chaotyczne zlepki ujęć, które koncentrują się wokół obiektów będących niegdyś kwintesencją fantazji i marzeń małych dziewczynek, gospodyń domowych czy macho-zwycięzców, pełne są w gruncie rzeczy gorzkich refleksji, przesiąknięte poczuciem porażki i zawodu wynikającego z rozminięcia się oczekiwań z rzeczywistością.
Martyna Kielesińska – urodzona w 1991 roku w Kielcach. Mieszka i pracuje w Krakowie. Absolwentka Wydziału Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (dyplom w pracowni Grzegorza Sztwiertni). W latach 2015-2016 studiowała na Berlińskim Uniwersytecie Sztuki w klasie Hito Steyerl. W latach 2014–2015 (semestr zimowy) studiowała na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (program MOST). Laureatka Twórczego Stypendium Miasta Krakowa. W swojej praktyce twórczej zajmuje się wideo i instalacją.

Galeria czynna:
wtorek, godz. 12.00-20.00
środa-niedziela, godz. 11.00-18.00

Bilety: 5 zł, ulgowy 3 zł, grupowy (5-15 osób) 15 zł, wtorek, niedziela - wstęp wolny

Beata Szczepaniak tworzy zupełnie nową rzeczywistość. Jej prace rozsypują się pod naszymi stopami, wysiąkają ze ścian i kątów pomieszczenia. Niektóre łamią prawa fizyki, podczas gdy inne usilnie starają się ich trzymać. Masywne bryły zwisają z sufitu i nawet delikatny gest dłoni wystarczy, aby wprowadzić obiekt w ruch. Ciężar, który utożsamiany jest z materiałem, w którym została wykonana praca, może stanowić zagrożenie dla naszego ciała. Stąd biorą się ambiwalentne odczucia, które rodzą się w widzu w kontakcie z tymi dziełami. Wyraźnie zarysowuje się bowiem kontrast pomiędzy chęcią ucieczki od jednych, a apetytem na muśnięcie innych. O dotykalnym charakterze tych przedmiotów świadczy prezentowany na wystawie cykl fotograficzny „O rzeźbie”. Zaprezentowano w nim to, w jaki sposób człowiek wchodzi w cielesny kontakt z nową rzeczywistością wykreowaną przez Szczepaniak. Artystka stara się skrócić dystans między pracą a widzem.
Beata Szczepaniak – urodzona w 1988 w Zduńskiej Woli. W latach 2009–2014 studiowała na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, gdzie w 2016 roku rozpoczęła studia doktoranckie.

Galeria czynna:
wtorek, godz. 12.00-20.00
środa-niedziela, godz. 11.00-18.00

Bilety: 5 zł, ulgowy 3 zł, grupowy (5-15 osób) 15 zł, wtorek, niedziela - wstęp wolny

Rysowniczka i ilustratorka Marta Frej wypracowała swój rozpoznawalny, niezwykle wyrazisty artystyczny styl. Kojarzona jest przede wszystkim jako autorka memów rozpowszechniających się wirusowo za pośrednictwem internetu. Jej twórczość traktować jednak należy jako przejaw sztuki współczesnej, która coraz częściej posługuje się formami wypowiedzi charakterystycznymi dla doby mediów cyfrowych. Udało jej się także uczynić z memu oręż w walce z głupotą i ignorancją. Choć jej prace kipią humorem, ich przekaz jest głębszy, a zawarte w nich przesłanie odsyła do rzeczywistości, w jakiej przyszło nam funkcjonować.
Frej jest wyczulona na to, jakie bolączki trawią polskie społeczeństwo, dlatego na bieżąco analizuje tematy ogniskujące zainteresowanie opinii publicznej. Porusza kwestie związane z aktualnymi wydarzeniami politycznymi, gospodarczymi czy kulturalnymi. Dotyka także osobistych problemów współczesnego człowieka, odnosi się do wydarzeń z jego codziennego życia, a także snuje refleksję egzystencjalną, odwołując się do poczucia zagubienia jednostki w społeczeństwie czy szeroko pojętej inności.
Marta Frej – malarka, ilustratorka, animatorka kulturalna. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi (dyplom 2004). W latach 2005-2009 asystentka w pracowni rysunku i malarstwa prof. M. Czajkowskiego. Prezeska Fundacji Kulturoholizm, mama Maćka, współzałożycielka Klubu Krytyki Politycznej w Częstochowie. Laureatka nagrody Okulary Równości 2015 przyznawanej przez Fundację im. Izabeli Jarugi-Nowackiej. Współautorka (z Agnieszką Graff) książki „Memy i Graffy”. Laureatka nagrody Olśnienia Onetu 2017 w kategorii sztuka.

Galeria czynna:
wtorek, godz. 12.00-20.00
środa-niedziela, godz. 11.00-18.00

Bilety: 5 zł, ulgowy 3 zł, grupowy (5-15 osób) 15 zł, wtorek, niedziela - wstęp wolny

Zbiórka przy recepcji. Wstęp: 1 zł, bez zapisów

Zbiórka przy recepcji. Wstęp: 1 zł, bez zapisów

Wybór współczesnych fotografii i wideo autorstwa grupy międzynarodowych artystów skupionych na temacie dzieciństwa. Wizerunki dzieci są pozornie urocze, gdy jednak przyjrzymy się im bliżej, dostrzegamy w nich pewne osobliwe cechy, z których wyłania się niepokojący obraz przyszłości człowieka. Współczesne podejście do najmłodszego pokolenia przyniesie w przyszłości oczywiste konsekwencje moralne, społeczne i polityczne.

Kujawsko-Pomorskie panoramy Wisły
202 kilometry rzeki, 35 dni zdjęciowych, ponad 30 godzin lotów powietrznych z dronem. Artyści Marek i Jadwiga Elżbieta Czarneccy kilkukrotnie przemierzyli samochodem i pieszo tereny wzdłuż Wisły, wykonując setki zdjęć panoramicznych przyrody i architektury miast nad nią leżących. Efekt? Woda, powietrze, ziemia – energie żywiołów i piękno przyrody uchwycone w niepowtarzalnym cyklu 30 fotografii panoramicznych.

Wystawa prezentuje najbardziej ekscytujące instalacje, malarstwo grafitowe, rysunki i wideo artysty z ostatnich 14 lat jego działalności. Jego prace często zgłębiają nastrój egzystencjalnego wygnania, który otacza artystę. Nastrój nie jest przypadkowy: „Nie jestem impresjonistą, który reagowałby na różne oświecenia przez słońce czy coś podobnego” – mówi artysta.

Tytuł wystawy: Piąty żywioł czyli ludzka zdolność fantazjowania – kolaże fotograficzne

Tomasz Drwięga (1976), torunianin. Od 2014 roku uczestnik Toruńskich Spacerów Fotograficznych. Swoją wiedzę fotograficzną pogłębiał m.in. w Wyższej Szkole Sztuki Stosowanej w Poznaniu, a grafikę komputerową w Wyższej Szkole Informatyki i Umiejętności w Łodzi. W ubiegłym roku zadebiutował wystawą w naszej galerii „Fotografie czarno-białe”. O swojej fotografii mówi: „W moich fotografiach zawsze chciałem odnaleźć coś świeżego. Lubię odrealniać zwykłe kompozycje, lubię zarówno malarstwo, rzeźbę jak i architekturę oraz przyrodę. Wszystko to w swoim bogactwie form inspiruje mnie wewnętrznie i zewnętrznie. Artyści, do prac których zaglądam najchętniej, to twórca asamblażu Władysław Hasior oraz jeden z ciekawszych twórców Marian Kruczek. Kolaże tworzę z wewnętrznej potrzeby, podobnie jak fotografie. Obie te formy wyrazu jak dotąd potrafią najlepiej odzwierciedlić i przybliżyć rzeczywistość; w której się poruszam”.

Wstęp wolny