Wystawa | www.torun.pl

Na wystawie obejrzymy prace czworga studentów: Karoliny Kai Kant, Aleksandry Pachnik, Roberta Adama Bogumiła i FláviI Rodrigues Piątkiewicz, pracujących pod kierownictwem artystycznym prof. Tomasza Myjaka.
Prof. Myjak o fotografii: „Sięgamy nie tylko po szlachetne techniki fotograficzne, ale często wpływamy na obraz w sposób manualny (malarski, graficzny i przestrzenny). Zdecydowaliśmy zatytułować naszą wystawę „Manualności”. Ma to podkreślić indywidualny charakter zdjęć które prezentujemy i jednocześnie akcentuje kierunek estetyczny, w którym podążamy.”

Wstęp wolny

Około 800 książek wystawi na sprzedaż biblioteka przy ul. Okólnej. Za większość zapłacimy nie więcej niż złotówkę. Na czytelników będzie czekać przede wszystkim literatura piękna - polska i obca. Na wyprzedaż tytułów wycofanych z bibliotecznego księgozbioru trafi również niewielki wybór pozycji popularnonaukowych.

Kiermasz będzie czynny w godzinach otwarcia placówki: w poniedziałek, wtorek i czwartek od godz. 12.00 do 18.00; w środę od 11.00 do 15.00; w piątek od 8.30 do 16.00.

Tytuł wystawy: Marian Konarski (1909-1998) Szczepowy Rogatego Serca – malarstwo, rysunek, rzeźba

Jednym z powodów przygotowania wystawy Mariana Konarskiego w toruńskim Muzeum jest stała ekspozycja malarstwa polskiego od końca XVIII wieku do 1939 roku w ratuszowej Galerii, na której eksponowane są dwa obrazy artysty obok prac Norberta Strassberga i Stanisława Szukalskiego – inicjatora powstania w Krakowie Szczepu Szukalszczyków herbu „Rogate Serce”. Marian Konarski do Szczepu Szukalszczyków należał od początku, od 1929 roku. Za poparcie głoszonych przez Szukalskiego idei został skreślony z listy studentów krakowskiej ASP. W 1932 roku wybrał indywidualną drogę twórczą, by w 1935 roku ponownie przystąpić do ugrupowania. Twórczość artysty dowodzi bardzo dużego wpływu idei Stanisława Szukalskiego na całą jego, obejmującą prawie 70 lat, twórczość. Budowane w realistycznej formie malarstwo i rzeźba, które ulegały zarówno syntezie, jak i ekspresji poprzez deformacje, uproszczenia czy zastosowanie niecodziennej kolorystyki, stanowią pełną odniesień do uczuć, przeżyć dnia codziennego, polityki, a nawet kosmosu, wypowiedź. Malarstwo, w którym dosłowność i zmagania z nadwrażliwym często odbiorem świata stały się znakiem rozpoznawczym artysty. Anna Kroplewska-Gajewska

Szpital na peryferiach - fotograficzne kulisy powstawania w Toruniu serialu „Lekarze”

Wstęp wolny

Obszar wystawy Natalii Wiśniewskiej wypełniają figury, które kiedyś nazywaliśmy obiektami artystycznymi lub ideami. Teraz pozostają one martwe. Ten zbiór figur pozwala postawić pytanie o istnienie tożsamość pomiędzy zamysłem, obiektem i jego odbiorem. To z pozoru formalne pytanie krzyżuje w sobie intuicję artystyczną z mglistym terytorium zamieszkałym przez widma, których obecność i język obdarzonych jest sprzecznymi głosami.

Hauntologiczne ujęcie rzeczywistości – odnosząc się do Jacques'a Derridy – zwraca uwagę, że nie jest ona spójna tak, jakbyśmy sobie tego życzyli. Teraźniejszość istnieje tylko w odniesieniu do przeszłości. Uparcie powracają umarłe widma. Fantomy w postaci idei, słów, obrazów, dźwięków, wspomnień, odkrywania tajemnicy. Czy nasze słowa są naszymi myślami? Czy nasze obrazy są naszą ikonosferą? Struktura ludzkich wspomnień bazuje na wizualności zapośredniczonej przez media, których nośnikiem może być sztuka, literatura, telewizja czy radio. Tam wszędzie mieszkają widma. Aby do nich dotrzeć wystawa staje się maszyną do wywoływania zjaw.

Ten egzorcyzm wymaga powołania swoistego kodu opartego na pojęciu twardej spacji. Komenda ta stosowana jest do formatowania tekstów tworzonych w komputerowych edytorach tekstowych. Stosuje się ją tam, gdzie konieczne jest utrzymanie w jednym wierszu dwóch lub więcej wyrazów. Standardowo używana jest do wymuszenia, aby jednoliterowe przyimki lub spójniki nie pozostawały same na końcu wiersza, co może stanowić pewną niezręczność typograficzną.
Natalia podejmuje się zadania, którego celem jest przetworzenie znaczeń i usankcjonowanie ich w obszarze sztuki. Sięgając po własne doświadczenia, wojeryzm, antropologię obrazu, figurę niemożliwą galerii i manipulację przyjmuje optykę zależność pomiędzy ekonomią życia a symbolem nieobecności. Analizuje problem naznaczania i fetyszyzacji wytwarzanych form i idei w kulturze wizualnej. Równolegle uczestniczy w tym procesie. Twarda spacja to uwikłanie w organizm. Trwanie, które jednocześnie dzieli jak i łączy. Wystawa pyta o status i granice wizualności, fetyszyzację i adorację obiektu oraz jego instytucjonalne ramownie. Pyta o życie tego co umarłe.

Wystawa zorganizowana w ramach obchodów Roku Wydziału Sztuk Pięknych UMK.

Krzysztof Pituła (ur. 1952 Gołańcz) Studia na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Dyplom z malarstwa w pracowni prof. Mieczysława Wiśniewskiego w 1977 r. W latach 1986 i 1987 przebywał w Nowym Jorku, gdzie pracował dla Shabitai Bahar Antique Restores Co. Obecnie profesor na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Instytucie Artystycznym. Zajmuje się malarstwem. Tworzy cykle prac. Jego prace były prezentowane na 24 wystawach indywidualnych. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych, środowiskowych i ogólnopolskich. Za granicą prezentował swoje prace m. in.: w Paryżu na wystawie Młoda Ekspresja w 1982 roku; w Getyndze na wystawie Profesorowie i uczniowie Wydziału Sztuk Pięknych UMK w 1987 r. i na wystawie toruńskich artystów Malarstwo, rysunek, grafika, fotografia, Ratusz, Getynga – 2003. Miała tam również miejsce wystawa jego akwareli z cyklu Konstelacje Koralowe w Studentenwerk, Getynga – 2004. Medal XII Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie -1984 r. Na wystawie prezentowane będą prace z cyklu Fraktale oraz prace najnowsze.

Wystawa czynna codziennie oprócz niedziel i dni świątecznych w godz. 8.00-20.00

Wstęp wolny

• 15.04. (środa), godz. 12.00 Galeria Forum, do 16.05.
• 15.04. (środa), godz. 19.00 Galeria Dworzec Zachodni, do 9.05., 15.04. godz. 19.30 spotkanie z artystą w ACKiSz „Od Nowa”

Wystawa zorganizowana w ramach obchodów Roku Wydziału Sztuk Pięknych UMK. Urodzony w 1953 r. w Dołhobrodach nad Bugiem na Podlasiu. Studia w latach 1972-1978 r. na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem profesorów Michała Byliny, Jacka Siennickiego i Ludwika Maciąga. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w pracowni prof. Ludwika Maciąga. Jest profesorem Wydziału Malarstwa macierzystej uczelni i prowadzi pracownię dyplomującą malarstwa dla studentów od II do V roku. Autor ponad 90 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą, uczestniczył w ponad 100 wystawach zbiorowych. Prace artysty znajdują się w zbiorach muzeów polskich oraz w kolekcjach krajowych i zagranicznych. Na wystawie zobaczyć można będzie wybór prac z cyklu Rzeka i Portrety.
„Byłem i jestem w nieustannej nadziei na odnalezienie niepowtarzalnego mocnego wyrazu w malarstwie, odpowiedniego rytmu, formy całości. Mam szczęście spotykać w moim życiu wspaniałych ludzi, wspaniałe ich światy. Oni w jakimś sensie powołują mnie do życia… w sztuce jestem wolny od posłannictwa i jedyną powinnością którą noszę w sobie, to jest mieć zawsze krystalicznie czyste intencje artystyczne, być szczerym i wolnym w malowaniu. To wszystko.” Stanisław Baj

Wstęp wolny

W związku ze zbliżającymi się Świętami Wielkiej Nocy i poprzedzającym je misterium Wielkiego Tygodnia, zapraszamy na niezwykłe widowisko. Instalacja dźwiękowo-wizualna przygotowana została przy współudziale Fundacji Tumult przez uznanego artystę scenografa Jerzego Michała Murawskiego. Wykorzystując zabytkową przestrzeń budynku przy Rynku Nowomiejskim, artysta stworzył unikatowe widowisko, które swoim przesłaniem wykracza poza kontekst czysto religijny.
Jerzy Michał Murawski – w roku 1973 uzyskał dyplom z malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Przez wiele lat mieszkał i tworzył w Amsterdamie, a jego prace można zobaczyć m.in. w kolekcji Stedelijk Museum. Pracuje jako artysta teatralny, projektując scenografie, instalacje i autorskie spektakle. Współpracował m.in. z Teatrem Lalkowym w Białymstoku, warszawskim Teatrem „Lalka”, Teatrem „Baj Pomorski” w Toruniu. Od wielu lat realizuje inspirowany słynnym freskiem Leonarda da Vinci projekt zatytułowany „Dziennik podróży z Ostatnią Wieczerzą”.

Wstęp wolny

Godziny otwarcia: codziennie godz. 12.00 -18.00

Katarzyna Adaszewska studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Dyplom z rzeźby otrzymała w roku 1995. Miała 7 wystaw indywidualnych. Brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych. Jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym na kierunku Rzeźby, UMK. „Od 2008 roku zajmuję się w swojej sztuce rodzicielstwem i dzieckiem. Na początku moje prace były poszukiwaniem sposobu odnalezienia się w roli rodzica, potem skoncentrowały się na fenomenie dziecka. Od pewnego czasu natomiast podejmuję temat dziecięcych zabawek, które w moich pracach stają się odrębną, specyficzną materią.” 

Galeria czynna:

poniedziałki, wtorki, czwartki, piątki: godz. 12.00-15.00
środy: godz. 19:00 - 22:00

Wstęp wolny