Fotografia według aktorów
Na wystawie zobaczymy zdjęcia wykonane przez takich artystów, jak m.in. Małgorzata Niemen, Karol Strasburger, Grażyna Szapołowska, Beata Tyszkiewicz, Hanna Banaszak, Leszek Mądzik, Wojciech Mecwaldowski. Każdy z artystów prezentuje 3 fotografie o różnorodnej tematyce.
Spośród zaproponowanych przez aktorów prac kuratorzy wystawy: Kamila Sammler (aktorka) i Sergiusz Sachno (fotografik) wybrali fotografie najlepiej charakteryzujące poszukiwania twórcze autorów. Za pośrednictwem tych fotografii poznajemy, jak postrzegają świat i jak go artystycznie przetwarzają. Widzimy świat różnorodny i ciekawy. Dzięki tym zdjęciom jesteśmy bliżej tych, których znamy i podziwiamy. Poniżej kilka słów od artystów z jedną z trzech fotografii prezentowanych na wystawie.
"Każdy z nas ma inny powód, żeby fotografować. Dlaczego aktor fotografuje? Dlaczego ja - aktorka, fotografuję? Każdy artysta (przyjmuję, że aktorzy są artystami a fotografia sztuką, choć nie zawsze było to takie oczywiste), szuka różnych sposobów wyrażania siebie.Często grana rola to za mało. Wyobraźnia dla nurtujących artystę spraw, szuka ujścia. Realizuje się w jednej, czasami dopełnia w innej, dziedzinie sztuki. Bywa, że jest to fotografia, siostra filmu. Spotykamy się z twórcami, których na co dzień kształtuje teatr, film, estrada. Jestem fotografowana, jestem oglądana, jestem w świetle, jestem w świecie stworzonym przez scenografa, jestem postacią ze scenariusza, dramatu, jestem częścią innej rzeczywistości... Artysta fotografik poznaje świat przez fotografię. Aktor poznaje świat przez grane postaci. U fotografujących aktorów światy te się wzajemnie przenikają. Fotografia jest jak teatr, film, estrada: interpretuje świat, wyraża myśli i emocje. Scena tak jak fotografia: kształtuje poczucie harmonii, kompozycji i wyrazu. Prezentując się przed publicznością, wrażliwy artysta ujawnia coś skrywanego, intymnego. Poczucie bezpieczeństwa daje ta iluzoryczna rzeczywistość, stworzona przez fotografię, teatr, film. Fotografujemy, gramy coraz to inne role, aby przyjrzeć się światu na nowo, żeby zmierzyć się z tajemnicą życia, śmierci, przemijania. Nawiązując do Diany Arbus - stajemy oko w oko z tajemnicą tajemnicy. My fotografujący aktorzy, nie możemy się oprzeć pokusie, żeby nie próbować ją odkryć a potem podzielić się tym z publicznością. Im bogatsi jesteśmy, tym więcej możemy ofiarować. Bogatsi o te dwa, przenikające się światy."
Kamila Sammler, aktorka, kuratorka wystawy
"Akt twórczy jest związany z narodzinami czegoś, co jednak nie pochodzi z nicości. Tworząc wiersz, zdjęcie, rolę, inwencję twórczą czerpiemy z naszych przemyśleń, uczuć, emocji lub ich połączenia, które przetworzone przez naszą osobowość, rodzą się ponownie. Inwencja twórcza jest pragnieniem ekspresji siebie. By znaleźć najwłaściwszą formę jej wyrazu, musimy zajrzeć do własnego pokładu doświadczeń, snów, pragnień, eksperymentów i połączyć w jedno to co było, co jest i co może nastąpić. Nasza wnikliwość i percepcja świata, wszystko, czego doświadczamy w życiu, zapełnia te pokłady. Uważam, że nie można się tego nauczyć. To się raczej w nas rodzi i rozwija. Inwencja twórcza jest niczym innym, jak ponownym narodzeniem tego, co do siebie czujemy, kim jesteśmy i jak widzimy nasz świat. Dzięki temu nasza twórczość staje się wiarygodna dla odbiorców. W fotografii mówimy o świetle, które „stało się” poza naszą świadomością, zostało stworzone bez naszego udziału. A jednak możemy stać się również współtwórcą światła, możemy wpływać na jego kierunek, strukturę, czas działania tak, aby wytworzyć końcowy obraz, zgodny z naszymi zamierzeniami lub zbadać wygląd obiektów w nowej sytuacji świetlnej. Kombinacja przez nas stworzonego, wybranego oświetlenia, ze światłem wytworzonym przez naszą cywilizację oraz naturalnym, kosmicznym, tworzy obrazy o kilku warstwach znaczeniowych. Pierwsza warstwa świetlna, obiektywna, pozornie nie do opanowania. Stanowi ją noc i dzień - bezpośrednie odbicie stanu kosmosu. Druga warstwa, na którą składa się ożywiona kraina, ludzie, zamieszkałe miasta, dymiące fabryki - dająca świadectwo o stanie cywilizacji społeczeństwa. Czy też warstwa będąca odbiciem naszej indywidualnej aktywności: poszukiwań, emocji, przebudzeń, obaw, spotkań. Światło jest podstawą narodzin sztuki fotograficznej."
Sergiusz Sachno
fotografik, kurator wystawy
Wstęp wolny
