Płócienne makatki wywodzą się z Niemiec i Holandii. Moda na przystrajanie nimi, głównie kuchni w domach robotniczych, mieszczańskich, a w końcu i wiejskich, rozpoczęła się po 1914 r. i trwała do lat 80. XX w. Obrazkowy świat makatek, uzupełniany adekwatnymi aforyzmami, wskazywał godne naśladowania wzorce codziennego postępowania i współżycia w rodzinie. Na wystawie zobaczymy ponad 100 makatek z Bułgarii, Czech, Holandii, Niemiec, Polski, Słowacji, Szwecji, Ukrainy i Węgier, z kolekcji Elżbiety Piskorz-Branekovej oraz ze zbiorów Muzeum Etnograficznego, a także współczesne makatki Anny P. Szmeichel.
Andrzej Kałucki - urodził się w 1957 r. w Krapkowicach (woj. opolskie). Dyplom z zakresu grafiki zrealizował w 1985 roku w pracowni wypukłodruku prof. Ryszarda Krzywki. W 2008 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. Prowadzi Pracownie Witrażu na Wydziale Sztuk Pięknych UMK. Wykonuje obiekty, reliefy, formy szklane metodą szkła hutniczego i termoformowanego (fusing), stosując różne barwniki i metody rozciągania i formowania szkła, łącząc szkło z reliefami papierowymi, płytami graficznymi, metalem. Zrealizował wiele projektów i witraży w architekturze sakralnej: w Starogardzie Gdańskim, Tczewie, Wilkówie, Drążdrzewie i Toruniu. Wykonał konserwację i rekonstrukcję witraży w Bydgoszczy, Olsztynie i Londynie.
Galeria czynna codziennie oprócz niedziel i dni świątecznych w godz. od 8.00 do 20.00
Wystawa pozostaje rodzajem ćwiczenia (z)niepewności rozgrywającym się w danym miejscu – galerii i zawierającym konkretne obiekty (instalacja, fotografia). Intuicyjna idea artystki o psychofizycznym konflikcie jednostki z rzeczywistością przybiera formę poszukiwania doświadczania. Tytułowa „wada ukryta” odnosi się do lęku i niemocy wynikającej z uwikłania w obszary, w których na co dzień funkcjonujemy (społeczne, kulturowe, polityczne). Gdy skrojone na miarę struktury adaptacji zawodzą pozostaje ona narzędziem intuicyjnego mierzenia rzeczywistości. W przestrzeni wystawy powstaje pęcherz – izolatorium – będący miejscem nawiązującym do mobilnej izolatki medycznej, przeznaczonej do odizolowania, obserwacji i w konsekwencji leczenia osób stanowiących zagrożenie. Przezroczyste pomieszczenie o zdeformowanej – zwiotczałej – formie, pozostaje puste. Ten fakt nie pozbawia go jednak właściwości kontrolnej, rozpatrywanej tutaj przez pryzmat mechanizmów związanych z medykalizacją. Organizator: FundacjaYouHaveIt
Wystawa czynna w każdy poniedziałek w godz. 13.00-19.00 lub po telefonicznym umówieniu
Autorzy: Raimo Lielbriedis i Maris Locmelis z Łotwy. Wystawa jest wpisana w jeden z czterech bloków tematycznych Małej Galerii Fotografii ZPAF „Światłoczuła historia”, odnoszącego się do zagadnień związanych z szeroko rozumianą historią fotografii, jej technik i idei rejestracji. Autor Raimo Lielbriedis tak mówi o swoich pracach: „ Odbitki wykonane ze szlachetnego metalu są nie tylko historią. Ta technologia łączy fotografię z graficznymi odbitkami za pomocą koncepcji i formy wizualnej. Powierzchnia i grubość papieru jest przy tym bardzo istotna. Bardzo delikatny prawie niewidoczny metaliczny połysk, który posiadają szare tony obrazu fotograficznego i bardzo szeroki zakres reprodukowanych odcieni szarości stanowią swoisty instrument muzyki zawartej w obrazie”. Przedstawiane fotografie są wykonane w różnych wariantach z wykorzystanie metali szlachetnych. Niektóre wykonane zostały w ilości trzech egzemplarzy, inne tylko jako pojedyńcze odbitki". Obecnie Raimo Lielbriedis jest wykładowcą Wyższej Szkoły Artystycznej imienia Janisa Rozentalsa w Rydze (Łotwa). Maris Locmelis prezentuje prace wykonane w technice mokrego kolodionu. Technika ta została wynaleziona w roku 1851. Proces ten wymaga pokrycia płyty materiałem fotograficznym, następnie jej uczulenia optycznego, naświetlenia, wywołania i utrwalenia w czasie nie przekraczającym 15 minut. W ten sposów każda fotografia wykonywana jest tylko w jednym egzemplarzu. Maris Locmelis jest absolwentem London College of Fashion I University of the Arts London. Pracował jako fotoreporter. Od 2001 roku pracuje jako artysta niezależny.
Kolejna z cyklu wystaw prezentujących działalność ponadgimnazjalnych szkół plastycznych w naszym kraju. Liceum Plastyczne w Łomży mimo, że jest stosunkowo młodą, istniejącą od dwudziestu lat placówką, swoim poziomem, licznymi osiągnięciami na stałe wpisała się w system kształcenia plastycznego w naszym kraju.
Wystawa pochodzących ze zbiorów własnych Galerii prac graficznych – akwafort, akwatint, mezzotint i suchorytów jest niejako zapowiedzią tegorocznej wystawy pokonkursowej Międzynarodowego Biennale Grafiki Dzieci i Młodzieży.
Filia czynna: poniedziałek-piątek, godz. 8.00-16.00
VII Ogólnopolska Wystawa Rysunku Studenckiego Rysować – Naturalnie! „W ogrodzie Bernardyńskim. Rysują. Pokazuję cienie na ścieżkach jako rysunek natury” (Ferdynand Ruszczyc „Dziennik Cz. II Wilno str. 76). „Powyższy cytat zaczerpnięty z „Dziennika” Ferdynanda Ruszczyca przenosi nas do początków historii Wydziału Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Okazja ku temu jest wyjątkowa, bowiem VII edycja Ogólnopolskiej Wystawy Rysunku Studenckiego została włączona w cykl obchodów 70-lecia Uniwersytetu Mikołaja Kopernika i jego Wydziału Sztuk Pięknych (…) ”. (prof. Bogdan Chmielewski). Cytat z dziennika Ferdynanda Ruszczyca stał się również inspiracją do rozwinięcia tytułu wystawy Rysować – Naturalnie!, bowiem hasłem przewodnim w tym roku jest słowo „natura” wraz z jego synonimami. Organizatorzy, tak jak w latach ubiegłych, są otwarci na rozwiązania różnorodne, wynikające z szeroko pojętej tradycji rysunku klasycznego, jak i poszukiwania nowych terytoriów rysunkowych. Jak co roku, zaproszono do udziału studentów dwóch ostatnich lat i absolwentów uczelni artystycznych w Polsce. W tej edycji za jeden z celów organizatorzy postawili sobie umiędzynarodowienie wystawy i otwarcie na kraje z Europy Wschodniej. Zaproszenia zostały więc wysłane do Akademii Sztuk Pięknych w Mińsku, Tbilisi i Charkowie. Wystawie głównej w Wozowni będzie towarzyszyć wystawa doktorantów prezentowana w Galerii Wydziału Matematyki i Informatyki UMK, a także wystawa Mateusza Grymka, uczestnika poprzedniej edycji studenta z ASP w Krakowie w Galerii Zakładu Rysunku 9,39.
