Wystawa | www.torun.pl

Jerzy Hoppen zajmował bardzo ważną pozycję w sztuce Torunia 2. połowy XX wieku. Był współzałożycielem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, długoletnim profesorem grafiki, jedną z najważniejszych postaci tego wydziału i jednym z głównych filarów środowiska artystycznego miasta. Ponadto, jako twórca „wileńskiej szkoły graficznej” okresu międzywojennego oraz, później, wykładowca – prodziekan i dziekan Wydziału Sztuk Pięknych – przyczynił się do kształtowania „graficznej szkoły toruńskiej” po 1945 roku. Spuścizna, którą po sobie pozostawił wpłynęła i rzutuje do dziś na kreacje artystyczne oraz intelektualne młodych ludzi pochłoniętych sztuką, zwłaszcza tą, która rozwija się w kręgu toruńskim. Był to wybitny artysta, grafik, pedagog, wychowawca wielu pokoleń artystów plastyków, miłośnik historii i znawca historii sztuki, a wraz z Tymonem Niesiołowskim, Stanisławem Borysowskim i Bronisławem Jamonttem zaliczany jest do najwybitniejszych artystów XX wieku działających w Toruniu. Twórców, którzy zadecydowali o kształcie toruńskiego środowiska artystycznego.

Jerzy Hoppen był artystą wyjątkowym. Studia rozpoczął jeszcze przed I wojną światową w Krakowie, następnie kontynuował w Petersburgu i po roku 1921 w Wilnie. Odbywał podróże do Paryża, a swoje prace prezentował – jeszcze przed wojną – w Londynie, Berlinie, Paryżu, czy Pradze. Zdobywał medale oraz wyróżnienia w konkursach krajowych i międzynarodowych. Przeżył 78 twórczych lat, a jego dokonania w zakresie grafiki i dydaktyki umiejscawiają go wśród najważniejszych artystów swojego pokolenia.

W roku 2019 minie 50. rocznica śmierci Jerzego Hoppena (1891–1969). W związku z powyższym, wystawa będzie doskonałą okazją do przypomnienia twórczości artysty – malarza, grafika, konserwatora, wykładowcy uniwersyteckiego działającego w Wilnie i w Toruniu w XX wieku, o którym Stefan Narębski pisał: „obdarzony niezwykłym odczuciem formy, pamięcią plastyczną i fenomenalną łatwością trafnej interpretacji graficznej zarówno rzeczywistości widzialnej, jak i wysnutej w wyobraźni twórczej wizji, doskonale oswojony przez bezpośrednie obcowanie z osiągnięciami mistrzów malarstwa, rzeźby i grafiki na przykładzie ich dzieł w zbiorach petersburskich, nasz artysta przerastał wiedzą i talentem przeciętny poziom studentów Wydziału”.

Szymon Jan Stenka

Stwierdzenie, iż ślub jest najważniejszym dniem w naszym życiu zdążyło nieco się zbanalizować. Tymczasem dla większości par faktycznie jest to wyjątkowe doświadczenie. Ujęcie jego ulotności i znaczenia w fotografii nie jest proste - narażone na trywializm, eksploatowanie wielokrotnie podejmowanych już wątków czy zwyczajny brak polotu. A przecież zdjęcia, które przeglądać będziemy jeszcze po wielu latach, muszą oddawać ducha tego szczególnego wydarzenia; muszą oddawać uczucia, jakie towarzyszą parze młodej; muszą wreszcie oddawać niepowtarzalność ich samych i do nich pasować. Muszą być wiarygodne. Nietuzinkowy, szeroki kadr - wspólny mianownik prezentowanych prac - pozwala odmalować wszystkie te aspekty w szerszej perspektywie. Z technicznego punktu widzenia celem było pokazanie szczegółowego obrazu, niezakrytego małą głębią ostrości, czyli efektem rozmazania tła. Łukasz Pietrzak - torunianin, fotografią zajmuje się zawodowo od ponad dekady, specjalizując się w fotografii ślubnej i komercyjnej.

Wstęp wolny

Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana” zaprasza na wernisaż prac prof. Jacka Gramatyki oraz art. mal. Michała Trägera, prof. UMK. Na wystawie zostaną zaprezentowane obrazy przedstawiające pejzaże. Od szkiców do pełnych przedstawień, ukazujących problematykę przestrzeni w krajobrazie. Realizacjom  malarskim i rysunkowym towarzyszyć będą pejzaże zanotowane metodami fotograficznymi z wykorzystaniem różnych możliwości optycznych. Pokazane zostaną zasadnicze różnice w formie zapisu. Zapis malarski różni się od fotograficznego. Różnorodne możliwości optyki wpływają na kształt przedstawianej rzeczywistości, jednak fotografia zawsze jest wiernym odbiciem natury. Formowanie obrazu malarskiego jest odmienne, artysta malarz konstruuje obraz. Malarstwo nie jest odbiciem, ale konstrukcją.

Galeria czynna od poniedziałku do piątku w godz. 11.00-15.00, domofon nr 6

Wstęp wolny

„Moja droga artystyczna to przenikające się nawzajem malarstwo i fotografia. W twórczości poszukuję duchowych przestrzeni, które trudno mi jest do końca zrozumieć, które są ukryte w mojej podświadomości. Czasami są to wspomnienia, chociaż częściej sięgam do tajemnic, które wykraczają poza realny, materialny świat. Pragnę, aby formalna- zewnętrzna strona obrazu (która jest dla mnie bardzo ważna), była zaproszeniem do odkrywania i zgłębienia tego co tylko przeczuwamy - nowych bytów i przestrzeni, które nie poddają się racjonalnej percepcji.” Zygmunt Droński

Zygmunt Droński studiował na Wydziale Sztuk Pięknych UMK. Dyplom w 1979 r. w pracowni doc. Barbary Steyer. W 1990 r. został zatrudniony w Wyższej Szkole Pedagogicznej. Przewód doktorski w 1996 r. na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, habilitacja w 2007 r. na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Obecnie pracuje na etacie profesora w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, gdzie prowadzi zajęcia z malarstwa, rysunku i pracownie dyplomowe. W 1996r. zamieszkał na stałe w podolsztyńskiej wsi, co miało znaczący wpływ na charakter jego twórczości mocno związanej z regionem warmińsko-mazurskim.

Galeria czynna codziennie oprócz niedziel i świąt w godz. 8.00-20.00

Wstęp wolny

Motyw wiosny w pracach plastycznych dzieci i młodzieży. Ta przewrotna, jeszcze mieszająca się z zimą, ale ulotna pora roku wkracza zwartym, mocnym krokiem w mury filii galerii. Budząca się przyroda, podmuch ciepłego wiatru, czynności wykonywane na świeżym powietrzu i wiele innych narracji pojawiło się w cyklu realizacji dzieci i młodzieży z Azerbejdżanu, Białorusi, Bułgarii, Indii, Mołdawii, Polski, Rosji, Słowacji, Turcji i Ukrainy.

filia czynna: poniedziałek-piątek, godz. 8.00-16.00

Wystawa prac uczestników zajęć plastycznych Klubu „Pastel” Zabrzańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej

Kolekcja ze zbiorów własnych galerii. Prace Klubu wielokrotnie zdobywały nagrody oraz wyróżnienia w międzynarodowych konkursach organizowanych przez galerię. Eskpozycja składa się głównie z prac w technikach graficznych, takich jak sucha igła oraz linoryt, nie zabraknie również malarstwa. Dominującą tematyką przedstawień są zwierzęta, ptaki egzotyczne jak również pejzaż. Zabrzańska pracownia może pochwalić się wyjątkową lekkością wykonanych grafik. Delikatne kolory oraz stonowane przejścia tworzą indywidualny charakter prac. Barwne kompozycje oraz subtelne linie tworzą charakterystyczny styl pracowni - znanej i cenionej na całym świecie.

galeria czynna: poniedziałek – piątek, godz. 8.00-18.00, sobota, godz. 10.00-14.00

Wstęp wolny

Promocyjna wystawa dyplomów artystycznych obronionych na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w 2018 r. Wystawa prezentuje dyplomy wyróżnione przez komisje kierunkowe na czterech kierunkach studiów: malarstwa, grafiki, rzeźby i edukacji artystycznej w zakresie sztuk plastycznych.

Do Galerii prowadzi wejście po schodach szlakiem czerwonych kropek dyplomu „Kropka” Mateusza Bautembacha. Nad schodami rozgaszczają się silne, zakamuflowane figury i bryły postaci „Individuum” - dyplomu Eweliny Kołakowskiej. Drugą, wysoką ścianę nad schodami zajmują „Pola pamięci” Justyny Wilczyńskiej. W aneksowej przestrzeni Galerii ZPAP_Toruń napotykamy stół z „Pudełkami pamięci” Joanny Domżalskiej oraz otwieraną szafkę z ławką, pulpitem i szufladkami „Wieloznaków” Katarzyny Kukułki. Ściany aneksu Galerii wypełniają dwa cykle plakatów - Magdaleny Białkowskiej poświęcone musicalom filmowym oraz Oskara Sobolewskiego poświęcony filmom oscarowym. „Ruchome grafiki” na deskorolkach Macieja Różowicza tworzą pionową oś południowej ściany. Instalacja tkaniny artystycznej i dwukanałowe video „Suzani” Yuliyi Riksievej przenosi uwagę do głównej przestrzeni z dziesięcioma dyplomami z malarstwa, rzeźby, foto-grafiki, instalacji i szkła. Pierwszy to „Siedem” Eweliny Nacfalskiej na temat siedmiu grzechów głównych, drugi – intrygująca rzeźba Laury Szkatulskiej o przewrotnym tytule „Martwa natura”, wyróżniona medalem Tymona, a trzeci to instalacja szkła artystycznego w fusingu Sylwii Sosińskiej z transpozycjami satelitarnymi map Wiśniowej i Torunia. Wysokie ściany Galerii wypełnia malarstwo „Eicones – odbicia” Darii Bliźniak i „Abstrakcja liryczna” Małgorzaty Czyż. Dyplomy operujące foto-graficznym medium czerni, bieli i szarości poruszają zagadnienie „Nicości” u Kamili Kasprzykowskiej oraz „Sensualizm” u Daniela Kurzaka. Towarzyszą im „Doskonałość” Zuzanny Wróblewskiej oraz „Obecność” Kaliny Nowak. Wystawę zamyka panoramiczny „Mur” Melani Majkowskiej z drażliwymi sytuacjami niezadowolenia w przestrzeni publicznej.

Wstęp wolny. Galeria czynna codziennie w godz. 10.00-16.00. Wejście przez Muzeum Zabawek, ul. Ducha Św. 10

Zapraszamy do obejrzenia z przewodnikiem trzech aktualnych wystaw: Półśrodki, Życie w wyobraźni i א0 /alef zero/.

„Z subiektywnego punktu widzenia, każdy może posiadać swoją własną nieskończoność otaczających go pojęć. Wszystkie te nieskończoności tworzą jeden nadrzędny zbiór diaphanum. Składowe diaphanum krążą w potencjalnej przestrzeni emocjonalno-historycznej i to od nas zależy, czy i w jaki sposób wejdziemy z tą metafizyczną przestrzenią w relację. Alef zero jest matematycznym symbolem do oznaczenia najmniejszej, podstawowej nieskończoności. W skali alefów możemy wyznaczyć kolejne: alef jeden, alef dwa, alef trzy itd. Każda nieskończoność będzie większa od poprzedniej. (…) Wystawa ta jest jedną z nieskończoności w diaphanalnym continuum cyklu wystaw #000000. Jest próbą kontaktu z otaczającym nas metafizycznym światem, symptomem wyrywającym się z ogółu, by wciągnąć nas w nieskończoność.” (Paweł Franciszek Jaskuła)

Paweł Franciszek Jaskuła – urodzony w 1993 roku w Poznaniu. W 2012 roku rozpoczął studia licencjackie na kierunku malarstwo na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Czterokrotny laureat stypendium rektora UAP dla najwybitniejszych studentów. Nominowany do nagrody fundacji Trzy Mosty w Warszawie w 2015 oraz zdobywca głównej nagrody w 2016 roku w tymże konkursie. W 2017 roku ukończył studia magisterskie na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu z oceną celującą za pracę dyplomową pod tytułem ETHER zrealizowaną pod opieką prof. Andrzeja Zdanowicza, oraz, pod opieką prof. Marty Smolińskiej, za pracę teoretyczną „Światło jako architekt świata. Diaphanum jako mediator między fizyką na metafizyką”, za którą to został nominowany do najlepszej pracy teoretycznej na UAP w roku 2016/2017.

Galeria czynna:
wtorek, godz. 12.00-20.00, środa-niedziela, godz. 11.00-18.00

artyści: Bogusz Bogatko, Piotr Bosacki, Marta Buczkowska, Lim Cha, Marco Giordano, Józef Robakowski, Rozdzielczość Chleba, Gabriele de Santis, Claudia Sinigaglia, Tytus Szabelski

„Między IRC-owym „Cześć, skąd klikasz?” a bieżącymi tweetami upłynęło prawie trzydzieści tłustych lat entuzjastycznego zadomawiania się w Globalnej Wiosce. Termin wprowadzony w 1962 roku przez Herberta Marshalla McLuhana w książce Galaktyka Gutenberga opisuje trend, w którym masowe media elektroniczne obalają bariery czasowe i przestrzenne, umożliwiając ludziom komunikację na masową skalę. Druga strona medalu tego epokowego osiągnięcia to częściowa utrata kontaktu z rzeczywistością fizyczną. Termin „postradać zmysły” – ukuty dla zeufemizowania szaleństwa – jest zarazem wyjaśnieniem procesu utraty kontaktu sensualnego, a więc zapośredniczonego przez części ciała, takie jak uszy, nos czy język. Zwariować to znaczy żyć tylko w wyobraźni.
(…) Do udziału w wystawie zaprosiłam artystów zainteresowanych istnieniem granic między wybranym zakresem rzeczywistości i nierzeczywistości. Ich prace dotyczą przestrzeni psychologicznych, emocjonalnych, wizualnych i, powiedzmy, ogólnych. Dla twórczości każdego z nich znamienna jest chęć zbadania owej granicy, przy lekkości rozważań niedopominających się odpowiedzi.” (Dobrosława Nowak)

1.03. (piątek), godz. 20.00 pokaz filmu Diega Marcona. Miejsce: Od Nowa, wstęp wolny

Galeria czynna:
wtorek, godz. 12.00-20.00, środa-niedziela, godz. 11.00-18.00