Wystawa | www.torun.pl

Wystawa przygotowana jest z okazji 100. rocznicy powrotu Torunia do wolnej Polski. Składają się na nią rysunki, grafiki i prace malarskie dzieci i młodzieży z różnych ośrodków w kraju. Prezentacja ta jest plastycznym opisem naszego miasta, zachwytem nad jego architekturą, opowieścią o historii i życiu codziennym mieszkańców grodu Kopernika.

galeria czynna: poniedziałek – piątek, godz. 8.00-18.00, sobota, godz. 10.00-14.00

Wstęp wolny

Wystawa jest wyrazem przywiązania artystów plastyków środowiska Toruńskiego Okręgu ZPAP do najbardziej znaczącego we współczesnej historii Torunia faktu pokojowego uwolnienia społeczeństwa i kultury polskiej spod pruskiego panowania i uciemiężenia od 1793 roku, po drugim rozbiorze Polski.

Wystawa gromadzi ostatnie, najlepsze prace w twórczości 51. Autorów w tym dzieła związane ideowo i tematycznie z obchodzoną Rocznicą oraz dzieła inspirowane architekturą i ponadczasowym dorobkiem Torunia jak w przypadku „Trzech wielkich kościołów” – pereł gotyku u Małgorzaty Iwanowskiej-Ludwińskiej. Zabytki i architektoniczno-urbanistyczna tkanka Torunia jest przedmiotem uwagi i adoracji w obrazach Mieczysława Janowskiego, Krystyny Mińkowskiej, Klary Stolp, Grzegorza Wawrzyńczaka oraz Marleny Witkowskiej - Rypiny. Dzieła malarskie w oleju i pasteli podnoszące wyzwolicielskie idee wolności i niepodległości autorstwa Stanisława Lackowskiego oraz Danuty Sowińskiej – Warmbier i Leszka Warmbiera, a zwłaszcza Joanny Strzeleckiej – Traczykowskiej, bardzo trafnie i nośnie posługują się post abstrakcyjną formą.
W formie dokumentu i osobistej, rodzinnej relacji patronują wystawie postaci dwóch autentycznych bohaterów. W pracy Czesławy Kazimiery Gucz - postać Józefa Kierzkowskiego z Chicago, uczestnika błękitnej armii gen. Józefa Hallera. W pracy Haliny Matyki – postać Wojciecha Świerczyka, uczestnika I i II wojny światowej.

Temperaturę ideową, a nawet filozoficzną wystawy podnoszą metaforyczne dzieła Jerzego Czapiewskiego, Marii Krupskiej, Pawła Nowaka i Jadwigi Pomianowskiej – Wilde. Najważniejsze wątki historii i bieżącego życia społecznego porusza w swoich pracach Grażyna Zielińska o tytułach: Brak jedności, Solidarność, Braterstwo, Jedność. Najbardziej przykuwająca wzrok widza „Supersymetria TRVX” Wojciecha Kozioła pieczętuje ideowo-formalne rozważania wszystkich, ideowo-tematycznych prac na wystawie. Odmienną dynamikę przedstawienia znajdujemy w „Pejzażu” Władysława Kozioła, który w siatce jasnych spękań powierzchni malatury tworzy mityczny obraz transparentnego, niebiańskiego witrażu. Do kopernikańskiej tradycji nawiązuje i jednocześnie prowokuje wyobraźnię odważniejszej, metropolitalnej perspektywy naszego miasta największy obraz wystawy autorstwa Justyny Rebelki-Czapiewskiej, pt. Metropolis. Krystyna Szalewska – Gałdyńska czci powrót Torunia do Ojczyzny wystawieniem trzech mistrzowskich linorytów barwnych, a Bogdan Przybyliński przypomina tematykę sportu jakże dodającego wigoru współczesnemu życiu Torunia. Malarskim wigorem opiewa swoje miasto Marlena Rakoczy. Również osobistą ale i uniwersalną psychologią i percepcją świata operują prace Bei Ihnatowicz, Anny Grzelak i Reginy Fydrych – Porębskiej.

Odkrywki idei, cyzelunek formy i eksperyment autorski zawierają prace w różnych dyscyplinach. Są to prace Anny Koli, Leonarda Berendta, Tomka Karasiewicza, Katarzyny Rumińskiej, Katarzyny Wesołowskiej – Karasiewicz, Katarzyny Wendland i Alicji Wieczorek. Najbardziej zaskakuje Tadeusz Porębski swoim „Lotem godowym” oraz Justyna Jaworska para liberaturową instalacją pt. Dialog. Można ucieszyć się ironizującą akwarelą „Służby” Zbigniewa Jankowskiego i rozmarzyć się w „Fiołku” - super produkcji podświetlanego obiektu w termo formowalnym szkle Marzeny Wilk.
Natomiast, instalocelebracja Wiesława Smużnego, pt. „Pochód 100/787 świateł/lat Torunia” rozpalona podczas wernisażu, promienieje wiślanym piaskiem i straszy zgliszczami wypalonych podgrzewaczy.

Wstęp wolny. Galeria czynna codziennie w godz. 11.00-16.00. Wejście przez Muzeum Zabawek, ul. Ducha Św. 10

Wstęp wolny

Paulina Stasik swoje obrazy maluje długo, z namysłem. Jak sama mówi: „maluję do momentu... aż obraz mi siedzi", i nie chodzi tu o estetykę obrazu – chodzi o przepracowanie w obrazie tematu, o zaistnienie w nim myśli, słowa, nastroju, które rodzą się w głowie i ją ogarniają. Tematem, który artystka podejmuje ciągle na nowo, konsekwentnie jest człowiek jako byt tożsamy, w którym w skali mikro ujawnia się cały świat, tworzący myślącą i odczuwającą całość. Obrazy Pauliny Stasik są opowieścią, której źródeł należy szukać w micie, opowiadanym ciągle na nowo, ukrytym w obrazach zdarzeniu pierwotnym, dotyczącym gwałtu na istocie ludzkiej dokonanego w początkach istnienia.
Seria obrazów powstała z inspiracji twórczością poetycką Erny Rosenstein.

Paulina Stasik – absolwentka Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie. Obecnie doktorantka na tej samej uczelni. Zajmuje się głównie malarstwem. W swojej twórczości interesuje się człowiekiem: jego czasem – pamięcią i przemijaniem, a co za tym idzie ciałem przez niego posiadanym, które może być afirmowane, budzić fascynację, a z drugiej strony stać się obiektem opresji.

Galeria czynna:
wtorek, godz. 12.00-20.00, środa-niedziela, godz. 11.00-18.00

Mikroświat wystawy rozgrywa się w gamach szarości, wybrzmiewając subtelnie w przestrzeni swoją spopieloną obecnością. Szarość to barwa popiołu, popiół to zaś zetlała materia, którą w każdej chwili może rozwiać wiatr – ponieść, rozdmuchać, rozpylić... Popiół jest ulotny, kruchy, delikatny; wtapia się w tło swoją kolorystyką, a jednocześnie wydaje się tak natarczywie, intensywnie obecny. Jego sproszkowana, pełna potencjalnej lekkości substancjalność, na której tak łatwo zostawić odcisk czy ślad dotyku, nosi w sobie pamięć minionej kondycji i energię spalonych przedmiotów. Zespół obiektów, z których większość Ewa Kulesza przygotowała specjalnie na wystawę w Wozowni, buduje w przestrzeni galerii niespieszną, kontemplacyjną, a nawet medytacyjną narrację o poetyckim wydźwięku. To szara strefa, wewnątrz której inicjowana jest światłoczułość. Owa czułość budzi się w nas w stosunku do nas samych, gdy zaczynamy wyczuwać, że nasze ciała również spotka nieuchronny los, polegający na tym, że z czasem wtopimy się miękko w spopieloną szarość. (tekst: Marta Smolińska)

Galeria czynna:
wtorek, godz. 12.00-20.00, środa-niedziela, godz. 11.00-18.00

Oprowadza: Dawid Lewandowski. Wstęp: 1 zł, bez zapisów

Wstęp: 1 zł, zbiórka przy recepcji, bez zapisów

Urodzona w Szczecinie, studia na Wydziale Sztuk Pięknych UMK, dyplom w 2000 r. Od 1995 mieszka i tworzy w Toruniu. Maluje własne ilustracje rzeczywistości, w których życie codzienne, z poczuciem humoru, przeplata się ze światem wyobraźni i snów. Inspiracją może stać się dosłownie wszystko, spacer, rozmowa, sceny z życia codziennego albo po prostu chwila ciszy. Obrazy artystki są bardzo osobiste, a przy tym otwarte na interpretację. Wzruszające, i wywołujące uśmiech odbiorcy. Używa  śmiałych barw i pociągnięć pędzla. Stosuje mocne kontrasty. Postacie w jej obrazach odrywają się od ziemi, koty nabierają cech ludzkich, grają na fortepianie, ptaki i ryby nawiązują kontakt z postaciami, pary tańczą na dachach - zwykle są to dachy Torunia- mieście, w którym prace artystki są dobrze znane mieszkańcom. Toruńska Starówka stale powraca na jej płótna często ukazywana w zaskakującej perspektywie. Wiele z obrazów znalazło miejsce w kolekcjach prywatnych, zostało podarowanych przez prezydenta miasta oraz zakupionych przez turystów pragnących zabrać ze sobą unikatową pamiątkę. Natasza Piskorska maluje także swoje obrazy na ścianach toruńskich kamienic i podwórek. Maluje wnętrza pubów i restauracji.

Wstęp wolny

Wystawa prac uczniów Danuty  Ciechanowskiej z pracowni plastycznej OPP Dom Harcerza.

Miejski Konkurs Plastyczny. Otwarcie wystawy pokonkursowej i wręczenie nagród zwycięzcom.