Wystawa | www.torun.pl

Malarstwo, grafika, rzeźba, rysunek, obiekty, tkanina

Goszczący w Fundacji Piękniejszego Świata w Skłudzewie twórcy poszukują plastycznych komentarzy do zastanych tu na miejscu sytuacji lub przefiltrowanych przez swoje wcześniejsze spostrzeżenia, bagaż doświadczeń. Wszystkie te stany nie trwają wiecznie, więc powołaniem twórców jest zatrzymywać je i utrwalać. Bez względu na rodzaj materii. Na spotkania profesjonalistów przyjeżdżają zarówno malarze, graficy, rzeźbiarze, fotograficy jak i twórcy interdyscyplinarni. Zgodnie z teoretycznymi rozwiązaniami zapisanymi przez Leonarda da Vinci plastycy goszczący w Skłudzewie poszukują rozmaitości, aby zgłębić uniwersalizm. Zespalając ze sobą nawet pozornie odległe sfery – biologiczne wątki czerpane w zestawieniu z geometrią. Takie dzieła podziwiać można nie tylko na wystawach poplenerowych, ale również usytuowane w starym sadzie tuż przy pałacu lub położonych nieopodal pozostałych budynków galerii, domu gościnnego i tuż przy stawach. Obiekty i rzeźby są różnorakie, również także takie, które są kompilacją form biologicznych i czysto abstrakcyjnych/…/ Dochodzi więc do niezwykłego rodzaju sprzężenia dwóch typów piękna – będącego sednem Natury i tego tworzonego z potrzeby wyrażania artystycznych Ekspresji. To jedno z podstawowych założeń programowych Fundacji Piękniejszego Świata, aby sytuować się i tworzyć w pięknie natury oraz ją wzbogacać. Prof. Marian Stępak

Galeria czynna codziennie oprócz niedziel i świąt w godz. 8.00-20.00

Wstęp wolny

We wszystkich prezentowanych na wystawie, pochodzących z różnych stron świata, rozmaitych obszarów kulturowych pracach zasadniczą rolę odgrywa kolor, ściśle rzecz biorąc czerwień - najgorętsza ze wszystkich barw. Wszelkie odcienie i tonacje cynobru, karminu, szkarłatu czy purpury są dla kilku i kilkunastoletnich autorów prac malarskich i grafik głównym środkiem ekspresji, istotnym elementem wypowiedzi plastycznej, nośnikiem dziecięcych uczuć i emocji.

filia czynna: poniedziałek-piątek, godz. 8.00-16.00

Pochodzące z różnych stron świata prace dziecięce łączy technika wykonania, którą jest linoryt. Prezentacja przybliża widzom różne odmiany techniki graficznej, sposoby wycinania, opcje kolorystyczne, a przy okazji jest kalejdoskopem tematów, rozwiązań formalnych, postaw twórczych.

galeria czynna: poniedziałek – piątek, godz. 8.00-18.00, sobota, godz. 10.00-14.00

Wstęp wolny

Wystawa przygotowana jest z okazji 100. rocznicy powrotu Torunia do wolnej Polski. Składają się na nią rysunki, grafiki i prace malarskie dzieci i młodzieży z różnych ośrodków w kraju. Prezentacja ta jest plastycznym opisem naszego miasta, zachwytem nad jego architekturą, opowieścią o historii i życiu codziennym mieszkańców grodu Kopernika.

galeria czynna: poniedziałek – piątek, godz. 8.00-18.00, sobota, godz. 10.00-14.00

Wstęp wolny

Wystawa jest wyrazem przywiązania artystów plastyków środowiska Toruńskiego Okręgu ZPAP do najbardziej znaczącego we współczesnej historii Torunia faktu pokojowego uwolnienia społeczeństwa i kultury polskiej spod pruskiego panowania i uciemiężenia od 1793 roku, po drugim rozbiorze Polski.

Wystawa gromadzi ostatnie, najlepsze prace w twórczości 51. Autorów w tym dzieła związane ideowo i tematycznie z obchodzoną Rocznicą oraz dzieła inspirowane architekturą i ponadczasowym dorobkiem Torunia jak w przypadku „Trzech wielkich kościołów” – pereł gotyku u Małgorzaty Iwanowskiej-Ludwińskiej. Zabytki i architektoniczno-urbanistyczna tkanka Torunia jest przedmiotem uwagi i adoracji w obrazach Mieczysława Janowskiego, Krystyny Mińkowskiej, Klary Stolp, Grzegorza Wawrzyńczaka oraz Marleny Witkowskiej - Rypiny. Dzieła malarskie w oleju i pasteli podnoszące wyzwolicielskie idee wolności i niepodległości autorstwa Stanisława Lackowskiego oraz Danuty Sowińskiej – Warmbier i Leszka Warmbiera, a zwłaszcza Joanny Strzeleckiej – Traczykowskiej, bardzo trafnie i nośnie posługują się post abstrakcyjną formą.
W formie dokumentu i osobistej, rodzinnej relacji patronują wystawie postaci dwóch autentycznych bohaterów. W pracy Czesławy Kazimiery Gucz - postać Józefa Kierzkowskiego z Chicago, uczestnika błękitnej armii gen. Józefa Hallera. W pracy Haliny Matyki – postać Wojciecha Świerczyka, uczestnika I i II wojny światowej.

Temperaturę ideową, a nawet filozoficzną wystawy podnoszą metaforyczne dzieła Jerzego Czapiewskiego, Marii Krupskiej, Pawła Nowaka i Jadwigi Pomianowskiej – Wilde. Najważniejsze wątki historii i bieżącego życia społecznego porusza w swoich pracach Grażyna Zielińska o tytułach: Brak jedności, Solidarność, Braterstwo, Jedność. Najbardziej przykuwająca wzrok widza „Supersymetria TRVX” Wojciecha Kozioła pieczętuje ideowo-formalne rozważania wszystkich, ideowo-tematycznych prac na wystawie. Odmienną dynamikę przedstawienia znajdujemy w „Pejzażu” Władysława Kozioła, który w siatce jasnych spękań powierzchni malatury tworzy mityczny obraz transparentnego, niebiańskiego witrażu. Do kopernikańskiej tradycji nawiązuje i jednocześnie prowokuje wyobraźnię odważniejszej, metropolitalnej perspektywy naszego miasta największy obraz wystawy autorstwa Justyny Rebelki-Czapiewskiej, pt. Metropolis. Krystyna Szalewska – Gałdyńska czci powrót Torunia do Ojczyzny wystawieniem trzech mistrzowskich linorytów barwnych, a Bogdan Przybyliński przypomina tematykę sportu jakże dodającego wigoru współczesnemu życiu Torunia. Malarskim wigorem opiewa swoje miasto Marlena Rakoczy. Również osobistą ale i uniwersalną psychologią i percepcją świata operują prace Bei Ihnatowicz, Anny Grzelak i Reginy Fydrych – Porębskiej.

Odkrywki idei, cyzelunek formy i eksperyment autorski zawierają prace w różnych dyscyplinach. Są to prace Anny Koli, Leonarda Berendta, Tomka Karasiewicza, Katarzyny Rumińskiej, Katarzyny Wesołowskiej – Karasiewicz, Katarzyny Wendland i Alicji Wieczorek. Najbardziej zaskakuje Tadeusz Porębski swoim „Lotem godowym” oraz Justyna Jaworska para liberaturową instalacją pt. Dialog. Można ucieszyć się ironizującą akwarelą „Służby” Zbigniewa Jankowskiego i rozmarzyć się w „Fiołku” - super produkcji podświetlanego obiektu w termo formowalnym szkle Marzeny Wilk.
Natomiast, instalocelebracja Wiesława Smużnego, pt. „Pochód 100/787 świateł/lat Torunia” rozpalona podczas wernisażu, promienieje wiślanym piaskiem i straszy zgliszczami wypalonych podgrzewaczy.

Wstęp wolny. Galeria czynna codziennie w godz. 11.00-16.00. Wejście przez Muzeum Zabawek, ul. Ducha Św. 10

Wstęp wolny

Paulina Stasik swoje obrazy maluje długo, z namysłem. Jak sama mówi: „maluję do momentu... aż obraz mi siedzi", i nie chodzi tu o estetykę obrazu – chodzi o przepracowanie w obrazie tematu, o zaistnienie w nim myśli, słowa, nastroju, które rodzą się w głowie i ją ogarniają. Tematem, który artystka podejmuje ciągle na nowo, konsekwentnie jest człowiek jako byt tożsamy, w którym w skali mikro ujawnia się cały świat, tworzący myślącą i odczuwającą całość. Obrazy Pauliny Stasik są opowieścią, której źródeł należy szukać w micie, opowiadanym ciągle na nowo, ukrytym w obrazach zdarzeniu pierwotnym, dotyczącym gwałtu na istocie ludzkiej dokonanego w początkach istnienia.
Seria obrazów powstała z inspiracji twórczością poetycką Erny Rosenstein.

Paulina Stasik – absolwentka Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie. Obecnie doktorantka na tej samej uczelni. Zajmuje się głównie malarstwem. W swojej twórczości interesuje się człowiekiem: jego czasem – pamięcią i przemijaniem, a co za tym idzie ciałem przez niego posiadanym, które może być afirmowane, budzić fascynację, a z drugiej strony stać się obiektem opresji.

Galeria czynna:
wtorek, godz. 12.00-20.00, środa-niedziela, godz. 11.00-18.00

Mikroświat wystawy rozgrywa się w gamach szarości, wybrzmiewając subtelnie w przestrzeni swoją spopieloną obecnością. Szarość to barwa popiołu, popiół to zaś zetlała materia, którą w każdej chwili może rozwiać wiatr – ponieść, rozdmuchać, rozpylić... Popiół jest ulotny, kruchy, delikatny; wtapia się w tło swoją kolorystyką, a jednocześnie wydaje się tak natarczywie, intensywnie obecny. Jego sproszkowana, pełna potencjalnej lekkości substancjalność, na której tak łatwo zostawić odcisk czy ślad dotyku, nosi w sobie pamięć minionej kondycji i energię spalonych przedmiotów. Zespół obiektów, z których większość Ewa Kulesza przygotowała specjalnie na wystawę w Wozowni, buduje w przestrzeni galerii niespieszną, kontemplacyjną, a nawet medytacyjną narrację o poetyckim wydźwięku. To szara strefa, wewnątrz której inicjowana jest światłoczułość. Owa czułość budzi się w nas w stosunku do nas samych, gdy zaczynamy wyczuwać, że nasze ciała również spotka nieuchronny los, polegający na tym, że z czasem wtopimy się miękko w spopieloną szarość. (tekst: Marta Smolińska)

Galeria czynna:
wtorek, godz. 12.00-20.00, środa-niedziela, godz. 11.00-18.00

Oprowadza: Dawid Lewandowski. Wstęp: 1 zł, bez zapisów

Wstęp: 1 zł, zbiórka przy recepcji, bez zapisów