Studia rysunkowe. Zakład Kształcenia Artystycznego wchodzi w skład Instytutu Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa UMK. Zakład kształci przyszłych konserwatorów dzieł sztuki. Ćwiczenia rysunkowe prowadzą dr Ewa Bińczyk, prof. Mirosława Rochecka, prof. Jacek Gramatyka i prof. Michał Träger (kierownik zakładu).
Na wystawie prezentujemy wykonane na zajęciach studia rysunkowe modela. Wszystkie studia wykonane zostały z natury, na przestrzeni wielu lat. Czasami brakuje podpisu autora pracy.
Wewnętrzną konieczność uprawiania twórczości artystycznej sam autor przedstawia na szerszym tle fascynacji i motywacji swego życia i pracy w Skłudzewie. W słowie wstępnym do katalogu pisze:„Integralną częścią mojego życia i twórczości jest konstrukcja artystyczna i krajobrazowa miejsca. Skłudzewo – Fundacja Piękniejszego Świata, to projekt interdyscyplinarny, połączenie duchowości, sztuki, przyrody i edukacji. Powołanie miejsca – 1989r. – wolność – odpowiedzialność. Wolność artystyczna, duchowa, organizacyjna, wolność w sztuce, ale nie dowolność. Wolności nigdy nie otrzymuje się za darmo i nie jest dana raz na zawsze, trzeba o nią się troszczyć, zachować i przekazać innym, małym, bardzo małym ludziom…”
Galeria czynna od poniedziałku do soboty w godz. 12.00 – 17.00
Pochodzące ze zbiorów własnych Galerii prace malarskie, rysunki i grafiki dzieci z Tallina, Tartu, Narvy i Parnu. Większość prac wybranych na ekspozycję została pozyskana dzięki organizowanemu przez Galerię międzynarodowemu konkursowi „Zawsze zielono, zawsze niebiesko”, którego wiodącym tematem były podróże. Z tej też przyczyny rysunkowe i malarskie przedstawienia młodych Estończyków ukazują pejzaże i klimaty z innych szerokości geograficznych niż te, o które zahacza ich ojczyzna.Filia czynna:
Koń jest niezwykle częstym motywem twórczości plastycznej nie tylko dorosłych artystów. Na przygotowanej przez galerię wystawie, swoje przedstawienia koni prezentują dzieci i młodzież m.in. z Austrii, Bułgarii, Kazachstanu, Serbii, Rumunii i Słowacji. Nasze „konie wystawowe” dają się poznać nie tylko od strony użytkowej, ale również wprowadzają do świata swoich emocji, charakterów jak i zachowań stadnych.
Czy galerie można zwiedzać powoli, skupiając się tylko na kilku wybranych eksponatach? Podczas Dnia Wolnej Sztuki udowodnimy, że tak! Przyjrzymy się pracom z aktualnych wystaw czasowych. Przy każdym dziele wolontariusze pomagać będą w oglądaniu sztuki- pobudzą do refleksji, zainspirują do zastanowienia się nad każdą z prac.
Małgorzata Dawidek skupia się na badaniach konfliktu pomiędzy cielesnością a językiem dyskursywnym. Artystka czyta ciało jako formę tekstową, repozytorium pamięci, doświadczeń fizycznych i emocji. Analizuje kwestie związane ze świadomością językową, barierami i możliwościami języka, jak również ludzkiego ciała rozumianego jako tekst rzeczywistości. Interesują ją ograniczenia i niewypowiadalność ciała zderzone z potrzebą komunikacji werbalnej. Na wystawie zaprezentuje najnowsze prace, których główny wątek rozwija się wokół aktu ciałopisania.
Małgorzata Dawidek, polska artystka wizualna mieszkająca w Wielkiej Brytanii. Absolwentka Malarstwa (1996-2001) i Krytyki Artystycznej (1997-2002) na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. W 2009 roku obroniła doktorat z historii sztuki w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 2015 roku prowadzi badania doktorskie w SLADE School of Fine Arts na University Collage London.
Laboratorium sztuki 2016. Artysta jako podróżnik: Michał Smandek - Słońce Ziemi zgasło Wystawa otwiera cykl prezentacji dotykających problematyki związanej z podróżami współczesnych artystów oraz wykorzystywaniem zdarzeń i obiektów napotkanych w drodze jako tworzywa działań twórczych. Wystawa zawiera m.in. prace z cyklu Prognostyk, wykonane podczas podróży po włoskich wulkanach. Projekt dotyka wpływu sił natury na ludzką działalność i odwrotnie – ingerencji człowieka w naturę. W Prognostyku artysta antycypuje katastrofę jako spektakularne zjawisko, wobec którego człowiek, mimo wsparcia technologii, pozostaje bezsilny. Michał Smandek (ur. 1981) zajmuje się współzależnością działań człowieka i natury, modyfikacjami przestrzeni, badaniem i sprawdzaniem właściwości materii. W czasie swych podróży poszukuje miejsc niedostępnych, które stają się tłem dla działań land-artowych.
Osobnik odrzuca kawałek swojego ciała. W momencie zagrożenia ulega on procesowi samooddzielenia - traci część siebie. Usunięty fragment staje się obcy, a puste miejsce ulega procesowi częściowej regeneracji (...). Wystawa jest zapowiedzią większego cyklu, którego odsłona planowana jest na luty 2017 roku. Będzie to konsekwentna kontynuacja dotychczas poruszanych przez nią tematów związanych z cielesnością, a przede wszystkim ze skórą - którą artystka porównuje do mapy ludzkich doświadczeń. Olszewska w swoich wideoperformance'ach po raz kolejny wejdzie w relacje z materią. Obiekty, z którymi będzie obcować z założenia mają ulegać ciągłym transformacjom - posiadają pamięć dotyku, a właściwie dotyk pamięci. Justyna Olszewska – ur. 1990 r. w Szczecinie. Dyplom magisterski na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Asystentka w II Interdyscyplinarnej Pracowni Rysunku na wydziale Edukacji Artystycznej UAP. Granice jej działalności sięgają video-art'u, performance, instalacji oraz rzeźby.
„To próba nazwania w najprostszy sposób rzeczy powszechnych. To swoiste skrzyżowanie elementów wyseparowanych z otoczenia, często „zagubionych” ze słowem i nadanie im przestrzeni, którą utraciły lub zostały jej pozbawione. Każda praca przybiera formę definicji. Funkcjonuje w mojej świadomości jako platońska IDEA. Niezmienna w istocie, lecz czy zmienna w postrzeganiu…”. (tekst autorski) W swojej twórczości Kłosowski buduje instalacje, w których wykorzystuje często przedmioty gotowe (czasami znalezione), codzienne, wyseparowane ze swojego pierwotnego otoczenia, krzyżując je ze słowem, tekstem, tworzy swego rodzaju „definicje, w których słowa odzyskują znaczenie” (tekst autorski). Artysta zaprezentuje w Wozowni instalacje zbudowane według swoistego planu OBIEKT przestrzeń SŁOWO. Sebastian Kłosowski – ur. 1970 r. w Toruniu. W roku 1996 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie UAP). Artysta wywodzący się z postkonceptualnego środowiska poznańskiej ASP. W latach 1995–97 współpracował ściśle z Fundacją Praktyk Artystycznych „i”, uczestnicząc w jej wystawach.
Dzień Wolnej Sztuki to organizowana od 2011 roku akcja społeczna, mająca pokazać zwiedzającym, że muzea z powodzeniem można zwiedzać w sposób powolny i refleksyjny. Muzea i galerie w całej Polsce proponują zwiedzającym oglądanie pięciu wybranych przez nie obiektów. Następnie uczestnicy zapraszani są na krótkie spotkanie dyskusję, na której uczestnicy mogą podzielić się swoimi wrażeniami. Jednym z gości tegorocznej akcji będzie Karol Miętkiewicz, artysta biorący udział w wystawie „Art Next To Fashion”, który spotka się z publicznością.