Wystawa | www.torun.pl

Wystawa realizowana w ramach Festiwalu Józefa Czapskiego. Pokazane zostaną dwa obrazy olejne, dwie prace graficzne oraz kilkadziesiąt rysunków z kolekcji Muzeum Uniwersyteckiego, Archiwum Emigracji i Towarzystwa Przyjaciół Archiwum Emigracji. Ponadto, pokazane zostaną książki z biblioteki malarza, pełne rysunków, dedykacji i marginaliów oraz nieznane listy Czapskiego do redaktorów „Wiadomości”, niektóre także z rysunkami. Ciekawostką będą listy Hanki Ordonówny do mjra Józefa Czapskiego z prośbą o pomoc, a także rękopis dwóch wierszy Gałczyńskiego dedykowanych malarzowi. Wystawie towarzyszy folder.

Muzeum czynne: wtorki i środy w godz. 10.00-15.00, czwartki i piątki w godz. 10.00-18.00

Prezentacja z okazji Roku Rzeki Wisły prac uczestników VII Wojewódzkiego Konkursu Plastycznego zorganizowanego przez Środowiskowy Dom Samopomocy Katolickiego Stowarzyszenia Osób Niepełnosprawnych Diecezji Toruńskiej im. Wandy Szuman w Toruniu.

Współorganizator: Muzeum Etnograficzne im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu.

Bardzo dogodna lokalizacja Torunia zadecydowała o jego szybkim rozwoju. Czynnikiem niezwykle stymulującym było położenie miasta nad Wisłą. Na nadbrzeżu powstała osada zamieszkała między innymi przez rybaków, szyprów, flisaków, powstał port z żurawiem, oraz przystań rybacka. W średniowieczu wybudowano łaźnie miejskie, które w okresie reformacji, w związku z obrona moralności, zamieniono na farbiarnie. Wykorzystywano glinę ze starorzecza do wyrobu cegieł, które służyły do budowy budynków miejskich. W Toruniu łączyły się szlaki handlowe z południa ze szlakami z północy i zachodu. Do miejskiego portu wpływały statki morskie a toruńscy kupcy, dzięki przynależności do Hanzy, wypłynęli na „szerokie wody” Bałtyku. Na tzw. Kępie Bazarowej powstała prężna osada zamieszkiwana przede wszystkie przez „ludzi rzeki” i tzw. partaczy – czyli rzemieślników nie zrzeszonych w cechach. Nie do przecenienia jest znaczenie Wisły w toruńskiej gospodarce – dawała pracę znacznej części społeczeństwa i możliwości zwielokrotnienia handlu miejskiego.

Niekiedy rzeka przysparzała problemów i kosztów miastu powodując podtopienia i niszcząc wielokrotnie most toruński, który był wielokrotnie odbudowywany. W XX wieku nadbrzeże wiślane i rzeka stała się miejscem rekreacji i spędzenia wolnego czasu. Powstało kąpielisko na Kępie Bazarowej, organizowano spływy, rejsy wycieczkowe, powstawały lokale gastronomiczne.

Na wystawie zaprezentujemy eksponaty z życia codziennego mieszkańców przedmieścia portowego, archiwalne dokumenty, grafiki , pocztówki i zdjęcia. Postaramy się cofnąć czas i pokazać jak wyglądało życie nad Wisłą mieszkańców grodu Kopernika.

Wystawa czasowa została przygotowana w związku z Rokiem Rzeki Wisły 2017.

Robert Żytkowicz

Wystawa fotograficzna Krzysztofa Muskalskiego

W obrzędach religijnych Japończyków w VIII wieku w okresie Nara pojawił się zwyczaj czczenia bóstw ukrytych w drzewach. Zwyczaj ten zaadoptowały japońskie elity dworskie jako hana no en „ucztę kwiatową”, który przetrwał do dziś jako hanami. Ucztę tą szczególnie upodobał sobie cesarz Saga, urządzając w ogrodach swego pałacu w Kioto pełnych kwitnących drzew przyjęcia, na których łączył picie sake z podziwianiem piękna kwiatów. Początkowo Japończycy podziwiali kwiaty moreli japońskiej (prunus mume), a dopiero z czasem, w okresie Heian, wiśni – sakury.
Drzewa japońskiej wiśni są rośliną ozdobną, nie owocują. Ich kwiaty rozwijają się w ciągu kilku dni by po tygodniu rozsypać się po okolicy. Te kilka dni przypadających zwykle na przełom marca i kwietnia staje się bodaj najważniejszym czasem w życiu chyba każdego Japończyka i tym samym całej Japonii. Jest to czas sakury, czas kwitnienia wiśni, czas wyczekiwany przez cały rok. W mediach pierwszymi i najbardziej wyczekiwanymi informacjami, niczym z linii frontu działań wojennych, stają się informacje z linii frontu kwitnienia wiśni. Jest to najbardziej gorączkowy czas w roku dla większości Japończyków.

W marcu kończy się okres rozliczeniowy, zamyka się doroczny cykl gospodarczy – trzeba sfinalizować wszystkie zobowiązania finansowe, zamknąć budżety. Po tym okresie następuje nagły zwrot – nadchodzi niczym tsunami fala sakury. Japończycy przechodzą ze stanu skrajnego napięcia w stan skrajnego wyluzowania. W ciągu dnia parki, ogrody, skwery, a nawet cmentarze zapełniają się tłumami Japończyków, którzy rozsiadają się wygodnie na matach i foliach w cieniu gałęzi rozkwitłych wiśni, rozkładają kosze z jedzeniem i baryłki z sake. Kontemplacji towarzyszy tworzenie i recytowanie haiku – wierszy mówiących o istocie sakury, wyrażających krótkotrwały dramatyzm przemijającego piękna, odnosząc ten dramatyzm również do ulotności życia.
Krzysztof Muskalski

Krzysztof Muskalski - częstochowski lekarz okulista. Obok okulistyki jego pasją są podróże oraz fotografia artystyczna. Jest członkiem rzeczywistym Stowarzyszenia Twórców Fotoklub RP oraz Związku Polskich Artystów Fotografików. W ramach swoich podróży odwiedził wiele zakątków Polski, Europy, Ameryki, Afryki, Azji, Australii i Oceanii. Swoje wyprawy opisuje w licznych artykułach, spotkaniach, audycjach radiowych i telewizyjnych. Swoje prace prezentował na kilkudziesięciu autorskich i zbiorowych wystawach fotograficznych w kraju i za granicą. Ma na swoim koncie nagrody i wyróżnienia w konkursach fotograficznych w kraju i zagranicą oraz autorski album fotografii „Czas Podróży". Prowadzi Autorską Galerię Fotografii w Częstochowie oraz jest gospodarzem cyklu prezentującego autorów fotografii podróżniczej „Obrazki z podróży" w częstochowskim Ośrodku Promocji Kultury „Gaude Mater". Jest pomysłodawcą i współorganizatorem Międzynarodowych Salonów Fotografii Artystycznej Lekarzy „PhotoArtMedica" w Częstochowie.

Paweł Czopiński

Portrety zwierząt z toruńskiego Ogrodu Zoobotanicznego.

Radosław Sass – 27 letni toruński fotograf, z wykształcenia geograf i etnolog, miłośnik fotografii portretowej oraz fotoreportażu. Swobodnie posługuje się mediami cyfrowymi oraz starymi technikami fotograficznymi. Fascynuje go dynamika reportażu oraz subtelność portretu. Współpracuje z wieloma klubami muzycznymi. Jego zdjęcia były publikowane w magazynach i czasopismach krajowych oraz regionalnych. Do dotychczasowego dorobku autora zalicza się: zaprezentowany w Wilnie cykl zdjęć architektonicznych poświęcony 70-leciu UMK, indywidualna wystawa fotografii koncertowej w ramach HRPP Festival, Cykl zdjęć „Portret Kobiety” wyeksponowany w Fotogalerii Domu Muz oraz liczne wystawy indywidualne oraz zbiorowe. Laureat wielu konkursów fotograficznych, m.in. „Twarze dziecka, oblicza dzieciństwa”.

Malarstwo Bartka Frączka jest przesycone namiętnościami i pasją. Ujmuje pełnią mocnych, ostrych, kipiących, skontrastowanych barw chłodnych oraz gorących, bogactwem zaskakująco zestawianych form. Geometryczne rytmy zmagają się z organicznymi kształtami. Otwarte kompozycje zawłaszczają przestrzeń. Każdy centymetr płócien pulsuje, wibruje - wybrzmiewa emocjami. Pasja tworzenia i niepohamowana wyobraźnia pozostawiają piętno zmagań i zabaw z malarską materią. Dynamika żyjących obrazów nie daje wytchnienia odbiorcy. Malarskie rebusy wciągają, narracja porywa do świata Autora, zakochanego w podróżach, kolorach, sztuce i kuchni. (…) Obrazy z cyklu „Miejsca zapamiętane” są sposobem Autora na utrwalenie doznań i wspomnień, a jednocześnie siłą działania i plastyczną atrakcyjnością kokietują, zachęcając, by te miejsca zobaczyć, poczuć, smakować, rozkoszować ich pięknem. Urzeczony architekturą i sztuką, ich detalami, czasem nonszalancko, innym razem precyzyjnie opisuje je w swoich obrazach, przekładając wrażenia i skojarzenia z nimi związane, na język malarski. (Anna Wysocka)
Bartosz Frączek, ur. 1974 w Częstochowie, studia na WSP w Częstochowie (obecnie Akademia im. Jana Długosza). Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem w pracowni prof. Wincentego Maszkowskiego. Doktorat w 2009 roku na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie. Obecnie pracuje na Wydziale Sztuki AJD w Częstochowie na stanowisku adiunkta. Od roku 2016 pełni funkcję dyrektora Instytutu Sztuk Pięknych.

Galeria czynna codziennie oprócz niedziel i świąt w godz. 8.00-20.00

Wstęp wolny

Toruń jako miasto z wielowiekową tradycją, unikalną starówką, szkołami wyższymi i biznesem, położony w centralnej części Polski na skrzyżowaniu ważnych dróg i autostrad okazał się interesującym miejscem do osiedlenia i pracy „Przybyszy” z różnych części Europy i świata. Ludzie ci żyją i pracują wśród nas. Tym ludziom autorzy poświęcili swój projekt. Przedstawili „Przybyszy” jako mieszkańców Grodu Kopernika, z całą różnorodnością ich działalności, pokazując związki z kulturą, językiem kraju pochodzenia. Podczas sesji zdjęciowych zaaranżowanych w studio fotograficznym ukazali ich jako ludzi różnych zawodów, charakterów i pasji życiowych. Łączyć ich będzie życiowy wybór – to, że wybrali Toruń jako miasto, w którym warto się osiedlić i poświęcić mu swoje życie. Autorzy wspominają, że w pewnym sensie są również takimi samymi „toruńczykami z wyboru", ponieważ do Torunia przyjechali jako kilku i kilkunastolatkowie. Oboje po wielu wyjazdach postanowili powrócić ponownie do Torunia i związać z nim swoje życie, a jak się później okazało i przyszłość.

Galeria czynna: środa-piątek w godz. 12.00-18.00; w sobotę w godz. 12.00-16.00

Wstęp wolny

Fragment dużej autorskiej wystawy pod oryginalnym tytułem „Earth’s Self Correcting Systems, Gold Coast series”. Cykl zdjęć z Gold Cost (Australia, Wybrzeże Pacyfiku), pokazując system samonaprawy Ziemi, nawiązuje do spowodowanych przez człowieka zmian klimatycznych. Cykl jest odpowiedzią na nasze kłopoty środowiskowe, a jednocześnie narastające w nas poczucie jedności z majestatem Natury. Autorka wystawy nie jest zainteresowana dokumentowaniem wspaniałych krajobrazów, lecz stara się sprowokować widza do zastanowienia się nad naszą odpowiedzialnością za środowisko. W swoich zdjęciach, bazując na aktualnie istniejących fragmentach krajobrazu, przedstawia prawdopodobną wizję przyszłości.
Marzena Wasikowska urodziła się w 1962 r. w Szczecinie. W roku 1974 wraz z mamą wyjechała na stałe do Australii. Ukończyła studia artystyczne w dziedzinie fotografii w Canberra School of Art. Pracuje jako wykładowca fotografii oraz historii sztuki na wyższych uczelniach w Australii.

Galeria czynna: środa-piątek w godz. 12.00-18.00; w sobotę w godz. 12.00-16.00

Wstęp wolny

Autor o wystawie: Zestaw zdjęć powstał w ramach dyplomu uzupełniającego z fotografii na Wydziale Sztuk Pięknych UMK. Postanowiłem przeprowadzić eksperyment artystyczny polegający na nałożeniu na siebie zdjęć wykonanych podczas studiów według zasady: z każdego folderu, w którym były fotografie wykonane w danym semestrze, wybierałem jedno „środkowe” pod względem arytmetycznym. Kolejna warstwa powstawała jako różnica zawartości obrazów składowych. W ten sposób chciałem się przekonać, jakie tematy podejmowałem najczęściej.
Maciej Pasieka, absolwent Grafiki na Wydziale Sztuk Pięknych UMK, członek Związku Polskich Artystów Fotografików, uczestnik kilku wystaw zbiorowych i indywidualnych. Jego głównym obiektem zainteresowania w fotografii jest człowiek, jego relacje i wewnętrzne przeżycia.

Galeria czynna: środa-piątek w godz. 12.00-18.00; w sobotę w godz. 12.00-16.00

Wstęp wolny