Wystawa | www.torun.pl

Powołane do życia w 2003 r. Muzeum Podróżników im. Tony’ego Halika, oddział Muzeum Okręgowego, mieściło się w maleńkiej kamienicy przy ul. Franciszkańskiej 11. O najdalszych zakątkach świata, które zwiedzał wraz z żoną pochodzący z Torunia podróżnik, opowiadano w dwóch niewielkich pomieszczeniach. Równo dziesięć lat później nastąpi uroczyste otwarcie przestrzeni ekspozycyjnych poszerzonych o sąsiednią kamienicę przy ul. Franciszkańskiej 9.

Autorem scenariusza nowej wystawy, obok Magdaleny Nierzwickiej, jest warszawski antropolog i podróżnik Robert Andrzej Dul, znawca kultur pozaeuropejskich. Twórcy zaplanowali ją tak, by każda z sal eksponowała inny temat. Wchodzących do muzeum wita głos Elżbiety Dzikowskiej, która zachęca do wzniecenia w sobie pasji podróżowania poprzez wizytę w placówce. Prezentery w przestrzeni recepcyjnej wypełniają średniowieczne mapy, które, zgodnie z ówczesną wiedzą, pokazują jedynie trzy kontynenty: Afrykę, Europę i Azję. Na suficie z kolei widoczne są mapy nieba. Budynek przy ul. Franciszkańskiej 11 poświęcony jest w całości Amerykom.  W pierwszej sali znajdują się eksponaty związane z Indianami Amazonii, gauchos z Argentyny. Są tu również inkaskie i peruwiańskie naczynia archeologiczne oraz wspomnienie wyprawy na Machu Picchu.
Sala na piętrze przenosi nas do Ameryki Środkowej: Meksyku i Gwatemali. W 1974 r., właśnie w Meksyku, Tony Halik poznał Elżbietę Dzikowską, z którą odtąd dzielił życie i stworzył fantastyczny cykl filmowy „Pieprz i wanilia”. W tej przestrzeni znajdziemy niezwykle cenne eksponaty związane z kulturą Majów, m.in. tkaniny.

Nowy budynek wypełnią pamiątki z podróży Elżbiety Dzikowskiej pochodzące z różnych stron świata, związane m.in. z pierwotnymi plemionami. Pierwsza sala opowiada łowcach głów. Poznamy plemiona, które tym właśnie się trudniły: Asmatów z Nowej Gwinei oraz Konyak, zamieszkujące stan Nagaland w Indiach. Na salę afrykańską składają się trzy miniekspozycje pokazujące Gabon, Etiopię i Namibię. W kolejnym pomieszczeniu poznamy dokonania wielkich odkrywców i podróżników: da Gamy, Magellana, Kolumba i Cooka. Tu również zobaczymy różne środki lokomocji, które pomagały dawnym odkrywcom przemierzać świat. Zaprezentowano także zabytkowe kufry.

Prezentacje na II piętrze przeniosą nas do Chin oraz Indii. Zobaczymy ozdoby kobiet z indyjskiego Ladakhu, a także biżuterię chińskich mniejszości narodowych Dong, Miao i Yi. Biżuterii będzie zresztą w muzeum więcej, gdyż Elżbieta Dzikowska, z wykształcenia historyk sztuki, takie pamiątki z podróży przywozi najchętniej.

Na zakończenie zwiedzania przygotowano sylwetki najważniejszych polskich podróżników i odkrywców. Odbiorcy poznają działalność Pawła Edmunda Strzeleckiego, Forsterów pochodzących z Tczewa, którzy brali udział w drugiej wyprawie Jamesa Cooka, Kazimierza Nowaka, który w latach 30. XX w. przejechał rowerem Afrykę, hrabiego Edmunda Mycielskiego-Trojanowskiego z Aleksandrowa Kujawskiego, po którym zachowały się ciekawe diapozytywy z podróży po świecie z lat 1910-1920. Omówione zostaną także dokonania współczesnych postaci: Borysa Malkina, który przez 40 lat badał Indian Ameryki Południowej, Olgierda Budrewicza i Arkadego Fidlera.

Ślady powstania styczniowego w Muzeum Okręgowym w Toruniu

Wystawa jest podsumowaniem projektów: "Klub Integracji Społecznej- (Nie)pełnosprawni w kulturze" realizowanym przez "Jestem" Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom Niepełnosprawnym i Osobom Potrzebującym Wsparcia w Toruniu. Grupa prowadzona przez Joannę Mikulską spotykała się przez 8 miesięcy i poznawała tajniki fotografii. Poza zajęciami teoretycznymi zajęcia praktyczne o następującej tematyce: fotografia portretowa studyjna z wykorzystaniem lamp flashowych, fotografia portretowa plenerowa z wykorzystaniem światła naturalnego, fotografia kreacyjna (abstrakcyjna i surrealistyczna), fotografia przyrodnicza i krajobrazowa, fotografia nocna z wykorzystaniem długich i krótkich czasów naświetlania (pisanie światłem, duchy, multiplikacja sylwetek), plastyczne środki wizualne tj.: gama barwna ciepła i zimna, kontrasty kolorystyczne, perspektywa, faktura, monochromatyczność, kompozycja, ślad, światłocień, cień, odbicia, fotografia architektury Torunia (Bydgoskie Przedmieście) i panorama Torunia. Ponadto zaprezentowane zostaną prace fotografa Mikołaja Kurasa, który towarzyszył uczestnikom podczas realizacji  projektu pt. "KIS- Teatralne Działania Osób Niepełnosprawnych i Uzależnionych".
Autorzy zdjęć: Mikołaj Kuras oraz uczestnicy projektu fotograficznego: Anna Czaplińska, Agata Krzyżanowska, Ewa Barszczewska, Marzena Twardzik, Monika Natkaniec, Maria Leżańska, Krzysztof Sobociński, Marcin Wardaliński, Przemek Wierzbicki, Piotr Stolkowski, Marta Szklarska

Wstęp wolny

Na wystawie będą prezentowane prace prof. Ryszarda Krzywki z ostatnich lat jego twórczości, a także wybór prac wczesnych, pokazujący doskonałe opanowanie warsztatu graficznego. Artysta od precyzyjnego realistycznego drzeworytu sztorcowego przeszedł do geometrycznej stylizacji, w której znak ikoniczny stracił swój przedstawiający charakter, ale nie był znakiem formalnym, zawierał zawsze pewną informację o rzeczywistości przekazaną w sposób metaforyczny. Jest to, jak określał sam artysta, synteza metaforyczna, której istotą było bardzo osobiste przesłanie o świecie.

Ryszard Krzywka – artysta grafik, ur. w 1925 r. w Nowym Targu, zm. 25.01.2009 r. w Toruniu. Studia na Wydziale Sztuk Pięknych UMK. Znakomity przedstawiciel Grupy Toruńskiej skupiającej twórców różnych dziedzin. Dziekan Wydziały Sztuk Pięknych UMK w latach 1969–1972, a także 1975–1981. Od 1978 r. decyzją międzynarodowej komisji kwalifikacyjnej powołany został jako ekspert ONZ do spraw plastyki. W 1989 roku uzyskał tytuł profesora sztuk plastycznych. Promotor ok. 100 dyplomów magisterskich zakresu grafiki artystycznej. Prezentował swoje prace na ok.220 wystawach indywidualnych w kraju i za granicą.

Galeria czynna codziennie, oprócz niedziel, w godz. 8.00 – 20.00

Tytuł: keep away from fire

Urszula Kluz-Knopek, inżynier informatyk, magister sztuk pięknych. To młoda artystka, która zajmuje się grafiką, projektowaniem oraz fotografią. "Jej perwersyjne z rzadka niepokojące fantazmaty wdzierają się głęboko, do wnętrza, rozlewając się niczym zatruta ambrozja – dająca i równocześnie odbierająca życie. Rozkosz szybko zamienia się w ból, a może to właśnie taki rodzaj rozkoszy, którą jedynie osiągnąć można poprzez mocny uścisk na szyi. Artystka czaruje - pojawia się by za chwilę zniknąć, szepcze krzycząc, tańczy szaleńczo nie odrywając nagich stóp od ziemi, milczy naśladując przeraźliwe głosy natury. Artystka staje się Wielką Kobietą, Matką, Towarzyszką mężczyzny, Wariatką i Kreaturą". (Katarzyna Lewandowska)

Galeria czynna:
poniedziałki, wtorki, czwartki, piątki: godz. 12.00-15.00
środy: godz. 19:00 - 22:00

Wstęp wolny

Anarchia to nowy cykl wystaw artystów niepokornych, niekonwencjonalnych, stroniących od schematów i wszystkiego co skostniałe, tradycyjne i stereotypowe.
Jacek Zieliński (ur. 1970) jest z wykształcenia plastykiem-grafikiem. W 2006 roku ukończył grafikę w Studium Policealnym w Towarzystwie Nowoczesnej Edukacji w Toruniu. Tworzy przede wszystkim w technikach: suchej igły, suchorytu, miedziorytu, kolografii, monotypii i kolażu. W centrum jego estetycznych fascynacji znajdują się przede wszystkim cztery żywioły. Jacek Zieliński zajmuje się również fotografią.

Wystawa jest zbiorem prac malarskich, rysunkowych i graficznych powiązanych tematycznie ze światem roślin. Dla dzieci z różnych stron świata motywy roślinne stały się źródłem inspiracji i poszukiwania piękna zawierającego się w niewyczerpalnym bogactwie farm, różnorodności kształtów i kolorów. Wszystkie pokazane na wystawie prace pochodzą ze zbiorów własnych Galerii.

Filia czynna:
poniedziałek-piątek, godz. 8.00-16.00

Pochodzące głównie z Teheranu prace kilku i kilkunastoletnich autorów są pierwszą tak dużą prezentacją twórczości dzieci irańskich w Toruniu. Wszystkie pokazane na wystawie prace pochodzą ze zbiorów własnych Galerii i nadesłane zostały na organizowane przez nią międzynarodowe konkursy plastyczne.

galeria czynna:
poniedziałek - piątek, godz. 8.00-18.00
sobota, godz. 10.00–14.00

Swoje prace malarskie, rysunki i grafiki zaprezentują dzieci, ich rodzice i dziadkowie – trzy pokolenia artystycznych rodzin.

Zarówno Barbara Sosnowska-Bałdyga, jak i Stanisław Bałdyga są absolwentami toruńskiego Wydziału Sztuk Pięknych UMK, oboje też w 1970 roku uzyskali dyplomy z grafiki artystycznej w pracowni prof. Edmunda Piotrowicza i prof. Ryszarda Krzywki. Jubileuszowa wystawa tych znakomitych grafików zorganizowana w Muzeum Zamkowym w Lublinie pod bardzo trafnym tytułem Dialog (kuratorka: Anna Hałata) znajduje niejako swoją kontynuację w toruńskiej Wozowni.

Barbara Sosnowska – Bałdyga nieustannie poszukuje nowych form wypowiedzi dla swojej sztuki, nie zamyka się w jednym sposobie obrazowania ani nie ogranicza się do jednej techniki. Jak pisze Anna Hałata, traktuje ona swoją działalność graficzną jako żywy twór poddawany ciągłym transformacjom i ewolucjom. Zmiana warsztatu w poszczególnych etapach twórczości artystki znajduje odbicie w charakterze wypowiedzi artystycznej. Wczesne grafiki realizowała w technikach metalowych, a przede wszystkim w suchej igle, która doskonale podkreślała nastrojowy, liryczny charakter jej prac, by stopniowo oczyszczać je z warstwy przedstawieniowej na rzecz założeń formalnych, dla których doskonałym medium okazał się druk cyfrowy (kilka takich grafik artystki można było obejrzeć w Wozowni na tegorocznym 7 MTG Kolor w grafice. Edycja cyfrowa).

Stanisław Bałdyga jest artystą konsekwentnie realizującym swoje artystyczne zamierzenia, nieustannie doskonalącym swój warsztat związany od ponad 40 lat z techniką linorytu. "W swoich pracach ciągle poszukuję. Szukam przestrzeni, światła, formy, harmonii, rytmu, struktury. Moje działania są zarówno intuicyjne, jak i zaprogramowane, celowe. Oddziałują na mnie: przyroda, miejsce, w którym żyję, ludzie, niektóre dzieła sztuki i wszystko, co nas otacza. Proces tworzenia, od zamysłu do ostatniej kropki wyciętej w linoleum, jest żmudny, pracochłonny, ale dla mnie jest zawsze przygodą i wielką przyjemnością, jest sposobem na życie”. /S. Bałdyga/ I zapewne bliska jest artyście myśl innego wielkiego mistrza linorytu, Józefa Gielniaka, przytoczona nie bez przyczyny w jednym z katalogów: (...) Rozpoczyna się zmaganie z martwą płaszczyzną linorytu, z sobą, pragniemy, usiłujemy zamknąć w niej cząstkę życia, cząstkę prawdy o sobie i o świecie." (fragment listu J.Gielniaka do Stanisława Dawskiego).

Galeria czynna:
wtorek-piątek, godz. 11.00-18.00
sobota-niedziela, godz. 12.00-18.00