Wystawa | www.torun.pl

Wystawa Filmowy defekt samotności.

Izabela Łapińska zajmuje się fotografią reklamową, pracą edukacyjną, pisarską i animatorską. Jej wystawa zatytułowana Filmowy defekt samotności, wynikła z fascynacji filmem i jest interesującym efektem łączenia dwóch pokrewnych gatunków sztuki: filmu i fotografii. Artystka traktuje film jako przedmiot do sfotografowania, w efekcie otrzymujemy wystawę pokazującą świat obrazów zatrzymanych na zawsze. Łapińska posłużyła się techniką found footage, polegającą na kompilacji oryginalnych fragmentów dzieł innych autorów i ich transformacji.

Moje fotografie nie są prawdą o konkretnym obrazie filmowym, nie noszą znamion reprodukcji, dokumentu. Otrzymujemy jedynie pozorny wygląd całości filmu. Wewnętrznie przerobione przeze mnie struktury to pewnego rodzaju gra "wywłaszczeniowa", rodzaj intymnego dialogu. /.../ Fotografie to zmodyfikowana, nieostra, przekształcona, a dokładniej "przetrawiona" rzeczywistość filmów. Przejmuję kadr już zrobiony i umieszczam go na innym terytorium. Podczas fotografowania filmu zmianie ulega relacja pomiędzy czasem i trwaniem. Cały film egzystuje na jednej płaszczyźnie, pojawia się kontekstualizacja, obrazowy skrót emocji. (Autorka)

Izabela Łapińska jest doktorem sztuki filmowej w dziedzinie fotografii i wykładowcą na Wydziale Organizacji Sztuki Filmowej w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi.

Dagmara Pochyła - wystawa/performance, otwarcie/performance 20.03 godz. 19.00 

Artyści: Hussein Chalayan, Bogomir Doringer, Naomi Filmer, Kim Hagelind, Tomoko Hayashi, Ruth Hogben, Mina Lundgren, Yuima Nakazato, Minna Palmqvist, Ana Rajcevic, Marloes ten Bhömer, Emilia Tikka, Iris van Herpen,  Daniel Widrig, Anna-Nicole Ziesche.

Druga wystawa w ramach serii projektów „poszerzających granice”. To eksperyment wystawienniczy, w ramach którego zaprezentujemy i zanalizujemy nowatorskie działania prowadzone w obrębie sztuki, designu, mody i architektury oraz wzajmne oddziaływania zachodzące między tymi dziedzinami. Poza wystawą odbędzie się również seria wydarzeń specjalnych. Będzie to swojego rodzaju „wystawa w procesie”, która ściśle połączy przestrzeń z ekspozycją, formę z treścią.

Cuda niewidy to w zamyśle wizualna podróż przez światy wyobrażone, umiejscowione na skrzyżowaniu różnych odmian kreatywności i ekspresji. Punktem wyjścia będzie twórczość Husseina Chalayana, jednego ze współczesnych projektantów podejmujących w sposób bezpośredni i niebywale trafny temat, który stanowi sedno wystawy: hybrydyzacja wiedzy oraz metody produkcji jako droga do innowacji. Poza pracami Chalayana na wystawie znajdą się również dzieła najbardziej innowacyjnych i śmiałych projektantów młodego pokolenia, których prace opisać można właśnie jako hybrydy, przekraczające granice uznawanych dotychczas kategorii. Zaprezentujemy prace, które prowokują pytania o to, gdzie kończy się strój, a zaczyna rzeźba; gdzie kończy się to, co syntetyczne, a zaczyna to, co organiczne; gdzie znajduje się granica, jeśli w ogóle istnieje, między kategoriami, które pozwalają nam klasyfikować i definiować różne dziedziny twórczości.

Transdyscyplinarność, krzyżowanie się dziedzin i zapożyczenia zachodzące między różnymi dziedzinami wiedzy i ekspresji (np. sztuki, architektury, designu, mody, nauki i postępu technicznego) mogą posłużyć za pryzmat do obserwacji zachodzących obecnie szerszych zjawisk społecznych, które nasilą się jeszcze w przyszłości. Są one ściśle związane z hybrydyzacją kulturową i pojęciem transkulturowości.

Analiza tego procesu to zadanie dla sztuki, lecz w niektórych przypadkach przydatna okazać może się też moda. Dlatego wystawa Cuda niewidy zaprezentuje najbardziej intrygujących i nowatorskich młodych projektantów, przekraczających w swojej pracy konwencjonalne granice mody na rzecz procesów twórczych, w których ubranie jest tylko jednym z elementów dzieła.

godziny otwarcia:
wtorek-czwartek, godz. 10.00-18.00
piątek, godz. 10.00-20.00
sobota-niedziela, godz. 12.00-18.00

Bilety: normalny 10 zł, ulgowy 5 zł, rodzinny (2 dorosłych i 2 dzieci) 20 zł
Czwartki – wstęp wolny

Pracownia prowadzona  przez Dominikę Lewandowicz.

Wystawa pokonkursowa połączona z wręczeniem nagród.

Wystawa prac Zespołu Rękodzieła Artystycznego Klubu „ Supełek” działającego przy Wojewódzkim Ośrodku Animacji Kultury w Toruniu. Powstał w 1979 r., obecnie liczy 30 członków, z których 18 należy do Stowarzyszenia Twórców Ludowych w Lublinie. Członkowie klubu specjalizują się w koronce czółenkowej (frywolitki). Nieobca jest im koronka szydełkowa i siatkowa, a także hafty ludowe - kujawski, pałucki, kaszubski, borowiacki, kurpiowski, nadwiślański, krajeński, makowski. 14-18.03. członkowie klubu zapraszają do biblioteki przy ul. Jęczmiennej 23 na warsztaty rękodzielnicze połączone ze sprzedażą prac.

Wstęp wolny

Wystawa 16 fotogramów przedstawiających osoby modlące się przy Ścianie Płaczu. Poetycki i niecodzienny zapis tego niezwykłego miejsca autorstwa wybitnej izraelskiej fotografik, Michal Ronnen Safdie. Safdie w niezwykły sposób portretuje Ścianę Płaczu nie tylko jako najświętsze miejsce dla wyznawców judaizmu, ale również jako miejsce modlitwy przedstawicieli wszystkich religii. Ściana Płaczu (hebr. ha-Kotel ha-Maarawi), zwana też Murem Zachodnim, jest jedyną zachowaną do dnia dzisiejszego pozostałością drugiej Świątyni Jerozolimskiej, pochodzącej z 20 roku p.n.e., a zbudowanej z inicjatywy króla Heroda i zburzonej przez Rzymian w 70 roku n.e. Pierwsza Świątynia wzniesiona z rozkazu króla Salomona przetrwała ok. 370 lat, zanim została zburzona przez Babilończyków.
Jak twierdzą teksty rabiniczne, szechina (boska obecność) nigdy nie opuściła tego miejsca, dlatego wierni zgodnie z tradycją wkładają między kamienne ściany karteczki z prośbami do Boga. Ściana stała się celem pielgrzymek, miejscem, do którego Żydzi przychodzili opłakiwać swoich przodków i zniszczenie Jerozolimy. Nazwa Muru pochodzi od żydowskiego święta opłakiwania zburzenia świątyni przez Rzymian, obchodzonego corocznie w sierpniu.  Wystawa została przygotowana przez Departament Spraw Publicznych izraelskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Wstęp wolny

Nagroda im. Karla Dedeciusa dla tłumaczy polskich i niemieckich. Wystawa Fundacji Roberta Boscha i Niemieckiego Instytutu Spraw Polskich w Darmstadt w języku polskim i niemieckim.

Od roku 2002 Fundacja Roberta Boscha we współpracy z Deutsches Polen-Institut w Darmstadt wyróżnia wybitnych tłumaczy polskich i niemieckich Nagrodą im. Karla Dedeciusa. Niemiecko-polskie jury pod honorowym przewodnictwem Karla Dedeciusa dokonuje wyboru laureatów, wyróżniając ich wybitne osiągnięcia translatorskie i wkład na rzecz porozumienia między oboma narodami. Wysokość nagrody wynosi 10.000 euro dla każdego laureata. Nagroda przyznawana jest co dwa lata, uroczystość wręczenia odbywa się na przemian w Darmstadt i w Krakowie.

Wystawa ma na celu podkreślenie znaczenia publikacji wielkiego dzieła Mikołaja Kopernika przez zestawienie De revolutionibus  z obowiązującą ówcześnie wykładnią wiedzy o kosmosie zawartą w dziele Klaudiusza Ptolemeusza Almagest. Punktem kulminacyjnym wystawy będzie wspomniane już zestawienie dwóch niezwykle istotnych i cennych starodruków, książek-pomników cywilizacji humanistycznej, czyli De evolutionibus orbium coelestium oraz Almagestu. Oba obiekty w swoich najważniejszych edycjach będą wypożyczone z Biblioteki Głównej UMK, czyli I wydanie – norymberskie De revolutionibus... oraz Megales syntaxeos (w arabskiej wersji Almagest) wydany w 1538 r. w Bazylei przez Jana Walderuma. Ponadto zaprezentowane zostaną pozostałe dostępne w Toruniu edycje dzieł Ptolemeusza i Mikołaja Kopernika. Tematyką swą  wystawa obejmie w skondensowanej formie problematykę nauki i wiedzy astronomicznej sprzed epoki Kopernika, która to wiedza oparta była na fundamencie geocentrycznej wizji wszechświata, zawartej w najpełniejszej formie właśnie w dziele Ptolemeusza. Jako kontekst i tło dla głównych obiektów wystawy zaprezentowany zostanie wybór kilku znaczących starodruków naukowych, które w swej treści zawierają filozoficzne ujęcia i interpretacje struktury wszechświata w teoriach starożytnej Grecji. Między innymi, jako głęboko oddziałujące w czasach późnośredniowiecznych dzieło, będzie przedstawiona Kronika świata Hartmanna Schedla z XV w. (ze zbiorów MOT), której karty mieszczą ilustrację geocentrycznej wizji wszechświata. Jak już wyżej zaznaczono, omówiona zostanie historia publikacji De revolutionibus... oraz jej niezwykle interesujące dzieje jako księgi zakazanej. Zaprezentują się również grafiki i inne obiekty zabytkowe obrazujące główną tematykę wystawy. Szczególną uwagę poświęci się ilustracyjnemu przedstawieniu widzowi modelów wszechświata: geocentrycznego i heliocentrycznego. Zostaną one pokazane na dwóch dużych monitorach w postaci animacji poglądowych.

Wystawa będzie się składać z ok. 15 plansz wielkoformatowych, na których zostaną podjęte następujące tematy: Toruń - miasto rodzinne Kopernika / Dom i środowisko Mikołaja Kopernika / Kraków i pierwsze lata studiów / Środowisko intelektualne i kulturalne doby Jagiellonów  / Bolonia – studia prawnicze / Padwa – studia medyczne;  zetknięcie się z wiedzą przyrodniczą / Rzym – pobyt w roku jubileuszowym 1500 i kontekst miasta - stolicy świata chrześcijańskiego / Doktorat z prawa kanonicznego i kwestia kapłaństwa Kopernika oraz późniejszej kariery kościelnej / Powrót na Warmię i służba u boku bp. Watzenrode - praca administratora dóbr kościelnych i służba lekarza na terenach Warmii / Zainteresowania ekonomiczne Kopernika / Prace astronomiczne na Warmii – Olsztyn, Frombork (obserwacje, kwestia pavimentum) / Współpraca z europejskimi uczonymi, w tym kontakty z Retykiem, oraz pierwsze publikacje astronomiczne, m.in. Komentarzyk / Obowiązujący system geocentryczny Ptolemeusza / Ogłoszenie nowego porządku wszechświata / De revolutionibus jako nośnik idei naukowych odkrywających prawdę o otaczającej nas rzeczywistości / Znaczenie Kopernika w czasach po jego śmierci.