Wystawa | www.torun.pl

Alicja Bloch jest absolwentką ILO w Toruniu, obecnie studentką dziennikarstwa UMK. Fotografią zajmuje się od trzech lat, a od roku fotografią artystyczną. Prezentowany na debiutanckiej wystawie w Domu Muz cykl jest projektem, będącym cały czas w trakcie powstawania. Dotyczy on romantycznej tęsknoty za światem z pogranicza bajki oraz za dzieciństwem. "ŚwiatłoCzucie" to zabawa światłem, barwami oraz formą. Dzięki tym pracom autorka chce ukazać innym cząstkę własnej wyobraźni, jednocześnie przypominając, jak wiele wokół nas istnieje magii i piękna.

Wstęp wolny

Janusz Dembowski ukończył Wydział Rzeźby w Liceum Plastycznym im. Antoniego Kenara w Zakopanem w 1974 r. Studiował na Wydziale Malarstwa, Rzeźby i Grafiki w PWSSP w Gdańsku. Dyplom z malarstwa uzyskał w 1980 r. Miał szereg wystaw w kraju i zagranicą. Realizuje ekspresyjne, poetyckie wizje, dotyczące otaczającej nas rzeczywistości. Komponuje swoje prace ze znalezionych, naturalnych materiałów. Odnoszą się one zawsze do tajemnicy życia, kobiety, ziemi i praw natury. Nowatorskie jest jego działanie na krawędzi różnych rzeczywistości. Odrzucone przedmioty codziennego użytku - zaczynają żyć nowym, dotąd nieznanym życiem. Mówi o sobie: "Jestem archeologiem - wydobywam na powierzchnię zapomniane, zdawać by się mogło minione, zaprzeszłe - ale jakże aktualne, wszechobecne. Wydobyć - zapisać - przekazać innym - oto cel archeologa – artysty."

Wstęp wolny

XVII Międzynarodowy Konkurs Twórczości Plastycznej Dzieci I Młodzieży „Zawsze zielono, zawsze niebiesko”

Otwarcie w Kino-Galerii Tumult. Wystawa czynna w GiOPTD do 5.12. przy Rynku Nowomiejskim, do 3.12. przy ul. Kościuszki

Główną ideą konkursu jest zainteresowanie jego uczestników problemami ochrony środowiska i otaczającej nas przyrody. Tegoroczna edycja realizowana była pod hasłem: „Woda - życie i żywioł”. Oprócz takich technik jak malarstwo, grafika, rzeźba, ceramika, fotografia w konkursie uwzględniano też działania typu performance, happening, instalacja, akcja plastyczna przedstawione za pomocą dokumentacji fotograficznej. Na konkurs nadesłano 26 367 prac z 52 krajów. Najwięcej prac napłynęło z Polski, Serbii, Rosji, Słowacji, Rumunii i Meksyku. Międzynarodowe jury zakwalifikowało do zestawu wystawowego 1218 prac z 50 krajów.

galeria czynna:
poniedziałek - piątek, godz. 8.00-18.00
sobota, godz. 10.00–14.00

Filia przy ul. Kościuszki czynna:
poniedziałek-piątek, godz. 8.00-16.00

Cykl rysunków wykonanych krwią i ołówkiem - biologiczne „myślokształty”, w których zapisane są emocje i myśli artysty. Sam rysunek jest kapryśny i wolny od krępujących procesów przygotowawczych. Powstaje spontanicznie, gdy w naturalny sposób następuje uszkodzenie ciała i krew nieoczekiwanie wydostaje się na zewnątrz. Zastosowanie krwi jako medium, jak pisze artysta „wywleka, wyciąga moją żywotność i nieżywotność”, a niespokojny i zapętlony rysunek tworzy z nim jedność. Z tego łączenia i dopełniania, z tej kipieli myśli i biologii rodzą się potwory, organiczno-biologiczne odpady, ułożone w rysunkowo-krwawy korowód dziwolągów - emocjonalny bestiariusz. (Małgorzata Jankowska)

Jacek Zieliński (ur. 1970) artysta, zajmuje się grafiką i rysunkiem.

Galeria czynna:
wtorek, godz. 12.00–20.00 - wstęp wolny
środa-piątek, godz. 11.00–18.00
sobota, godz. 12.00-18.00
niedziela, godz. 12.00–18.00 – wstęp wolny

„Walenty jest niepełnosprawnym 43-latkiem mieszkającym w niewielkim miasteczku Głubczyce na południu Polski. Walenty urodził się z pewnymi defektami fizycznymi. Sporą część wczesnego dzieciństwa spędził w szpitalu, gdzie korygowano Jego fizjonomię, która utrudniała rozwój zarówno fizyczny, jak i społeczny. Jednocześnie mama Walentego od osiemnastego roku życia cierpiała na przewlekłą epilepsję. Chłopiec dorastając zmagał się zarówno z własnymi ułomnościami, jak i chorobą matki, gdyż głównie na nim spoczywał rodzinny obowiązek opieki nad matką. Dziś po latach Walenty twierdzi, że zarówno przykre, kliniczne doświadczenia z dzieciństwa, jak i choroba mamy - sprawiły, że od dziecka był otoczony nadmierną rodzinną „troską”, która uniemożliwiła spełnienie jego twórczych potrzeb. Walenty posiada ponad przeciętną wrażliwość plastyczną, jak i naturalną umiejętność nawiązywania intymnej relacji twórczej podczas pozowania. Wystawa w całości będzie poświęcona Walentemu Potworze.” (Maciej Olekszy)

Maciej Olekszy - Studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Dyplom w Pracowni Malarstwa profesora Jana Świtki. Zajmuje się malarstwem, głównie w technice akwarelowej.

Galeria czynna:
wtorek, godz. 12.00–20.00 - wstęp wolny
środa-piątek, godz. 11.00–18.00
sobota, godz. 12.00-18.00
niedziela, godz. 12.00–18.00 – wstęp wolny

Laboratorium Sztuki 2013. Nie(po)rozumienie: Tomasz Malec – Opera

Artysta inicjuje eksperyment bazujący na języku obozowym. Wyrażenie lagerszpracha określa wszystkie zjawiska językowe wytworzone w obozowej społeczności, system porozumiewania się wielojęzycznej, odosobnionej grupy, egzystującej w nieludzkich warunkach. Do realizacji artystycznej wybrane zostało kilkanaście słów z tego zasobu.
Projekt składa się z kilkunastu modułów audiowizualnych, każdy złożony z dwóch elementów: projekt logotypu wybranego słowa ze słownika lagrowego (odbitka graficzna wykonana w technice litografii) oraz zmodyfikowanego znaczenia tego słowa dobiegającego z głośnika. Dźwięk uruchamiany jest za pomocą czujnika ruchu, kiedy widz przechodzi obok modułu. Poruszająca się osoba przywołuje całą wielość warstw dźwiękowych nakładających się na siebie, próbując stworzyć z wielu słów o różnej etymologii jednolity kod – może nową „stadtszprachę” – niedbałą, niezrozumiałą, zmienną, nietrwałą, iluzoryczną jak dzisiejszy język. (Maria Niemyjska)

Tomasz Malec - pomysłodawca Domowej Inicjatywy Artystycznej. Jeden z twórców Pawilonu Stabilnej Formy – nieformalnego kolektywu artystycznego. Zajmuje się litografią oraz tworzy instalacje site specific. W swoich pracach często nawiązuje do problemu eksterminacji Żydów, uprzedzeń na tle narodowościowym i religijnym.

Galeria czynna:
wtorek, godz. 12.00–20.00 - wstęp wolny
środa-piątek, godz. 11.00–18.00
sobota, godz. 12.00-18.00
niedziela, godz. 12.00–18.00 – wstęp wolny

LAS (luźna analiza samoświadomości) - malarstwo i obiekty
„Abstrakcje, które maluję w stylu nazwanym przez siebie umiarkowanym intuicyjnym ekspresjonizmem pokazują emocje. Obrazy cechuje frywolność formy, swoboda ekspresji oraz umiłowanie koloru, jako nadrzędnej wartości malarskiej. (…) Badam nieumyślne gesty, pojedynczość, niepowtarzalność doświadczenia wizualnego oraz eksperymentuję z bogactwem form i kolorów. Kierowana przez empiryczne kategorie takie jak: biżuteria, ornament, dekoracja chcę nadać potencjał najbardziej banalnym formom - to część wizualnej złożoności pracy. Inspiracją przy pracy były organiczne formy roślinne, drzewa, LAS… w lesie żyją zwierzęta – obiekty nawiązujące do sztuki nieprofesjonalnej, ludowej czy prowincjonalnej, która rozczula i wzrusza do łez prawdą tworzenia, siłą przekazu i obezwładniającą szczerością. Staram się łączyć niebanalne i uczciwe rękodzieło z ‘plastikowymi’ wytworami naszej codzienności. Rękodzieło, które jest nieodzownym elementem mojej twórczości, mówi o chęci powrotu do tradycyjnej roli kobiety. Społecznie, płciowo i oczywiście emocjonalnie nawiązuje do „pracy matki”, „matczynych rąk”, które haftują, tkają, dziergają, szyją, cerują. Zadaję pytania o rolę kobiety, stereotypy jej przypisane, konstrukcję płci kulturowej.” (Iwona Liegmann)
Iwona Liegmann jest absolwentką Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, dyplom z malarstwa w pracowni prof. Zygmunta Kotlarczyka w 1993. W latach 1995/96 odbyła studia podyplomowe w Gray’s School of Art w Aberdeen w Szkocji. W toruńskiej Wozowni wystawy indywidualne miała w 2004 i 2006.

Galeria czynna:
wtorek, godz. 12.00–20.00 - wstęp wolny
środa-piątek, godz. 11.00–18.00
sobota, godz. 12.00-18.00
niedziela, godz. 12.00–18.00 – wstęp wolny

Nancy Skolos & Thomas Wedell, USA
Od 2000 roku Galeria Sztuki Wozownia organizuje wystawy pod hasłem Persona, które są prezentacją wybitnych postaci światowego dizajnu, wystawami prac artystów, których twórczość miała (i często ma nadal) wpływ na kształtowanie się naszego otoczenia wizualnego. Wystawy są organizowane wspólnie z Galerią Plakatu i Designu Muzeum Narodowego w Poznaniu. Bohaterem kolejnej edycji jest para amerykańskich grafików Nancy Skolos i Thomas Wedell. Pracują oni nad zniwelowaniem granic pomiędzy grafiką użytkową i fotografią – poprzez tworzenie trójwymiarowych obrazów zainspirowanych współczesnym malarstwem, technologią i architekturą. Od 1980 roku pracują razem prowadząc Interdyscyplinarne Studio Projektowania Graficznego i Fotografii.
Nancy Skolos w latach 1973-77 studiowała na Uniwersytecie w Cincinnati. Następnie kontynuowała naukę w Cranbrook Academy of Arts oraz w Yale University, School of Art do 1979. W 1980 roku rozpoczęła współpracę z mężem (fotografem i projektantem) Thomasem Wedellem. Od końca lat 80. uczy w Rhode Island School of Design w Providance, obecnie na stanowisku profesora.
Thomas Wedell W 1973 roku otrzymał stopień BFA na Uniwersytecie w Michigan. W latach 1976-77 odbył dodatkowe studia w Cranbrook Academy of Arts. Od 1992 roku pracuje jako Senior Critic w Rhode Island School of Design w Providance.

Galeria czynna:
wtorek, godz. 12.00–20.00 - wstęp wolny
środa-piątek, godz. 11.00–18.00
sobota, godz. 12.00-18.00
niedziela, godz. 12.00–18.00 – wstęp wolny

Przeprojekt & Toffifest: Open Call - Maks Bereski, Found in translation

Wielopłaszczyznowy projekt przygotowany przez Maksa Bereskiego. Punktem wyjścia dla realizacji stanie się film oraz się plakaty filmowe, których alternatywne wersje od wielu lat tworzy artysta. To opowieść o tym, w jaki sposób sens zawarty w ruchomych obrazach zakląć w jednym nieruchomym. Pokazane w przestrzeni Labsen prace cechuje metafora, skrót i dowcip, z jej bardzo wyraźnym dążeniem do lapidarnej syntezy oddającej treść czy klimat filmu, której kontynuatorem zdaje się być młody artysta. Uzupełnieniem projektu stanie się specjalnie zaprojektowany na tę potrzebę plakat, który pojawi się w przestrzeni festiwalowego Torunia, uwypuklając tym samym przepaść, jaka dzieli projekt od komercyjnego plakatu filmowego, spełniającego obecnie głównie rolę broszury informacyjnej. Maks Bereski - cynik i sarkasta, buntownik z wyboru, neurotyk, realista i nihilista. Absolwent Wydziału Sztuk Pięknych UMK na kierunku Intermediów i Multimediów.