Z domu niewoli
Spektakl oparty na książce Beaty Obertyńskiej "W domu niewoli" to relacja z więziennej i łagrowej tułaczki autorki po ogromnych obszarach Związku Radzieckiego w latach ostatniej wojny. Spisuje własne wspomnienia - od aresztowania w lipcu 1940 roku przez NKWD we Lwowie do momentu założenia munduru armii generała Andersa.
Reżyser Zbigniew Chrzanowski postanowił przedstawienie zatytułować Z domu niewoli, idąc za słowami, które są w finale. Kiedy bohaterka przekraczała granicę, kiedy na moście dudniły kroki, usłyszała jakby biblijny głos Pana z Synaju: Jam jest Pan Bóg twój, którym cię wywiódł… z domu niewoli. Jest w tym optymistyczna nuta. Na tym mi bardzo zależało, jest w tym nadzieja, że z domu niewoli zawsze można wyjść”.
Jego prapremiera odbyła się w listopadzie 2012 roku na festiwalu monospektakli Monowschód w Wilnie. Premiera miała miejsce we Lwowie w grudniu 2012 roku. Następnie monodram był wystawiany w wielu miastach Polski, m.in. w Opolu, Kluczborku, Krakowie, Łodzi, Poznaniu, Krakowie i wielokrotnie w Warszawie (zarówno w szkołach – dzięki współpracy Przewodniczącego Rady Dzielnicy Ochota Witolda Dzięciołowskiego, jak i w ośrodkach kultury czy teatrach, np. Teatrze Polskim w Warszawie – dzięki współpracy z Fundacją Pomoc Polakom na Wschodzie). Był również grany w Wilnie i Rudaminie na Litwie oraz we Lwowie i Iwano-Frankiwsku (dawny Stanisławów) na Ukrainie.
Czas trwania: 60 minut.
Sama autorka tak opisuje narodziny tego tekstu w posłowiu do jego drugiego wydania:
Książkę moją zaczęłam pisać w roku 1942 w Palestynie, kiedy wszyscy, którzy wyszli z Rosji, wezwani zostali do spisywania swoich wspomnień, ale lwia część powstała dopiero w Południowej Afryce, w Johannesburgu, skończyłam ją w Londynie, jeszcze pod bombami, a wyszła z druku w 1946 we Włoszech.
