Mała Aya bawi się i przekomarza z rodzicami. Zezłościwszy się na nich z błahego powodu, wychodzi z domu. Podczas jej nieobecności, z okrzykiem „Wojna to ja”, do domu wpada Iblis, czyli Ogień. Dom zaczyna płonąć, a w pożarze giną rodzice Ayi. Wspierana jedynie przez swoją ulubioną zabawkę - szmacianego Słonia Habibi, Aya rusza w zaświaty, by tam odnaleźć rodziców i przywrócić ich do życia.
„Dziób w dziób” opowiada o grupie gołębi, które mają ambicję objęcia władzy nad całym podwórkiem i narzucenia innym swojej wizji rzeczywistości, mimo że mieszkańcami tej przestrzeni są także inne gatunki zwierząt i ludzie. Fabuła zawiązuje się, gdy gołębie oskarżają kotkę o porwanie jednego z członków ich bandy. Tak naprawdę kumpel poleciał po prostu do piekarni na wakacje all inclusive, ale dla gołębi kotka i tak jest wcieleniem zła. Fałszywie podgrzewane poczucie zagrożenia i ideologia nakazująca zamknięcie się w ramach własnej gołębiej społeczności doprowadzają ptaki do absurdu: zaczynają one uznawać parapet za jedyną rzeczywistość, zapominając, że ich naturalną przestrzenią do życia jest bezkresne niebo. Przed nieuchronnie zbliżającą się podwórkową katastrofą próbuje wszystkich ratować mały i z pozoru słaby wróbel. Niepozorny ptak usiłuje skłonić gołębie do myślenia i nawiązania dialogu z innymi.
„Dziób w dziób” opowiada o grupie gołębi, które mają ambicję objęcia władzy nad całym podwórkiem i narzucenia innym swojej wizji rzeczywistości, mimo że mieszkańcami tej przestrzeni są także inne gatunki zwierząt i ludzie. Fabuła zawiązuje się, gdy gołębie oskarżają kotkę o porwanie jednego z członków ich bandy. Tak naprawdę kumpel poleciał po prostu do piekarni na wakacje all inclusive, ale dla gołębi kotka i tak jest wcieleniem zła. Fałszywie podgrzewane poczucie zagrożenia i ideologia nakazująca zamknięcie się w ramach własnej gołębiej społeczności doprowadzają ptaki do absurdu: zaczynają one uznawać parapet za jedyną rzeczywistość, zapominając, że ich naturalną przestrzenią do życia jest bezkresne niebo. Przed nieuchronnie zbliżającą się podwórkową katastrofą próbuje wszystkich ratować mały i z pozoru słaby wróbel. Niepozorny ptak usiłuje skłonić gołębie do myślenia i nawiązania dialogu z innymi.
Opracowanie tekstu, reżyseria, teksty piosenek: Jacek Pietruski. Andrzej Dołęgowski napisał Zagryziaków w latach 60., jako satyrę na klasyczną rodzinę. Utwór ten okazuje się niezwykle aktualny i dzisiaj. Na scenie oglądamy klasyczną rodzinę czteroosobową i Dziadka. Każda sytuacja, słowo, gest stają się pretekstem do kłótni, konfliktu pokoleń, walki o władzę w domu. Ostrze satyry obnaża stereotypy rodzinnych relacji, brak komunikacji, powierzchowność zachowań. Parodia mechanizmów współczesnego marketingu rozszerza ten obraz na znacznie szerszą grupę ludzi. To przedstawienie jest jak krzywe zwierciadło, pozwala się przejrzeć i pośmiać - również z samego siebie. Przedstawienie dla młodzieży i dorosłych.
Główną bohaterką przedstawienia w reżyserii Laury Sonik jest Mysz. Czuje się ona ignorowana i niedoceniana przez pozostałe zwierzęta z lasu, a wszystko przez jej malutki wzrost. W jej drobnym ciele bije jednak wielkie i mężne serce, dlatego Mysz postanawia zmienić ten stan rzeczy. Dokonuje drobnej operacji, po której wywraca do góry nogami życie swoje i przyjaciół. Obok Myszy na scenie pojawią się odważny latający Wiewiór, dobry ziomek Borsuk, ciekawska plotkara Sroka czy znerwicowana i pedantyczna Sarna… A także tajemniczy gość z Afryki.
Główną bohaterką przedstawienia w reżyserii Laury Sonik jest Mysz. Czuje się ona ignorowana i niedoceniana przez pozostałe zwierzęta z lasu, a wszystko przez jej malutki wzrost. W jej drobnym ciele bije jednak wielkie i mężne serce, dlatego Mysz postanawia zmienić ten stan rzeczy. Dokonuje drobnej operacji, po której wywraca do góry nogami życie swoje i przyjaciół. Obok Myszy na scenie pojawią się odważny latający Wiewiór, dobry ziomek Borsuk, ciekawska plotkara Sroka czy znerwicowana i pedantyczna Sarna… A także tajemniczy gość z Afryki.
Główną bohaterką przedstawienia w reżyserii Laury Sonik jest Mysz. Czuje się ona ignorowana i niedoceniana przez pozostałe zwierzęta z lasu, a wszystko przez jej malutki wzrost. W jej drobnym ciele bije jednak wielkie i mężne serce, dlatego Mysz postanawia zmienić ten stan rzeczy. Dokonuje drobnej operacji, po której wywraca do góry nogami życie swoje i przyjaciół. Obok Myszy na scenie pojawią się odważny latający Wiewiór, dobry ziomek Borsuk, ciekawska plotkara Sroka czy znerwicowana i pedantyczna Sarna… A także tajemniczy gość z Afryki.
Prapremiera. Główną bohaterką przedstawienia w reżyserii Laury Sonik jest Mysz. Czuje się ona ignorowana i niedoceniana przez pozostałe zwierzęta z lasu, a wszystko przez jej malutki wzrost. W jej drobnym ciele bije jednak wielkie i mężne serce, dlatego Mysz postanawia zmienić ten stan rzeczy. Dokonuje drobnej operacji, po której wywraca do góry nogami życie swoje i przyjaciół. Obok Myszy na scenie pojawią się odważny latający Wiewiór, dobry ziomek Borsuk, ciekawska plotkara Sroka czy znerwicowana i pedantyczna Sarna… A także tajemniczy gość z Afryki.
Spektakl edukacyjny, który ma oswoić dzieci z wizytą u lekarza. Twórcy chcą przekonać małych widzów, że biały fartuch nie jest straszny. W komiksowej formie zobaczymy więc tydzień z życia lekarza. To czas, w którym doktor zetknie się z różnymi kolorowymi chorobami: ospą, odrą, świnką i różyczką. Wraz z nim odwiedzimy rejestrację, poczekalnię i gabinety zabiegowe (USG, RTG, dentystyczny). Po takiej podróży żaden szpital nie będzie już straszny.
Spektakl edukacyjny, który ma oswoić dzieci z wizytą u lekarza. Twórcy chcą przekonać małych widzów, że biały fartuch nie jest straszny. W komiksowej formie zobaczymy więc tydzień z życia lekarza. To czas, w którym doktor zetknie się z różnymi kolorowymi chorobami: ospą, odrą, świnką i różyczką. Wraz z nim odwiedzimy rejestrację, poczekalnię i gabinety zabiegowe (USG, RTG, dentystyczny). Po takiej podróży żaden szpital nie będzie już straszny.