Julius Adolf Bergenroth
(1817-1895), profesor Gimnazjum Toruńskiego
Honorowy Obywatel Miasta Torunia
Ur. 10 VI w Olecku w Prusach Wschodnich jako syn Johanna Friedricha (zm. 1837) i Johanny Dork (Doerk, Doerkin). Miał sześcioro rodzeństwa, w tym jedną siostrę. Ojciec był prawnikiem, kierował sądem w Olecku, cechowały go liberalne przekonania. Dla zapewnienia wykształcenia synom zdecydował się przenieść na analogiczne stanowisko do Ełku ze względu na działające tam gimnazjum. Bergenroth podjął w nim naukę i po złożeniu egzaminu maturalnego rozpoczął studia na uniwersytecie w Królewcu. Po zdaniu egzaminu państwowego pro facultate docendi w 1846 nauczał początkowo w Kneiphfisches Gymnasium w Królewcu, a następnie w gimnazjum w Gąbinie.
Od 8 IV 1850 podjął pracę w Gimnazjum Toruńskim jako nauczyciel pomocniczy, a od 1854 jako nauczyciel (I. ordentlicher Lehrer). Na mocy rozporządzenia ministerialnego z 5 I 1860 otrzymał nominację jako wyższy nauczyciel (Oberlehrer). Brał aktywny udział w życiu miasta, przede wszystkim jako członek Rady Miejskiej. Został wybrany w 1856; w latach 70. był jej przewodniczącym przez 8 lat. Był także przedstawicielem miasta w sejmiku powiatu toruńskiego. W 1872 zwyciężył w okręgu toruńsko-chełmińskim w wyborach do landtagu pruskiego i zasiadał w nim w kolejnych kadencjach do 1885.
W związku z obciążeniami wynikającymi z funkcji poselskiej zdecydował się przejść na emeryturę od X 1879, a w 1882 przeniósł się na stałe do Berlina. 29 IX 1883 Rada Miejska przyznała mu tytuł honorowego obywatela Torunia. Zmarł w Berli¬nie 24 II 1895. Był bratem Gustava Adolfa Bergenrotha (1813-1869), prawnika z wykształcenia, wybitnego niemieckiego działacza demokratycznego w latach 40. i w okresie rewolucji 1848, a później historyka.
Opracowała: Magdalena Niedzielska
"Toruński Słownik Biograficzny" pod redakcją Krzysztofa Mikulskiego, Toruń 1998, tom 4, strona 31. Towarzystwo Miłośników Torunia i Uniwersytet Mikołaja Kopernika.