Tytuł nawiązuje do światła, które każdy z nas nosi w sobie ukryte pod garderobą (w tym przypadku pod podkoszulkiem)
Alicja Bogacka zajmuje się ceramiką od 17 lat. Stworzyła pierwszą ogólnodostępną pracownię ceramiki, w której prowadziła warsztaty dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Jest autorką toruńskich aniołów na fasadach i oknach starego miasta. Zrealizowała kilka przedsięwzięć artystyczno-charytatywnych: Szczytny cel na Szczytnej, Anioły w Niebie, Toruń moim małym, bezpiecznym miejscem na Ziemi, Odkuwanie serc z lodu w ramach Orkiestry Świątecznej Pomocy. Obecnie prowadzi galerię ceramiki na Moście Paulińskim.
Autorka o wystawie: Zostałam zaproszona na plener ceramiczno-malarski do Barlinka, mojego rodzinnego miasteczka, w którym nie byłam już kilka lat. Wybrałam się tam pod koniec sierpnia mając plany na konkretną tematykę twórczości, ale poszło inaczej... Przypuszczałam, że może to być również retrospektywna wizyta. I tak też było. Na cmentarzu w Barlinku jest pochowany mój ojciec. Niełatwo było dorastać w towarzystwie alkoholika i całej tej atmosfery. Od dawna miałam intencję, aby się z tym uporać i odpuścić, wybaczyć przeszłość... I tak powstał „podkoszulek taty”, a potem koszulka mamy, bo dziewczynka uczy się od mamy patrzenia na świat. Podkoszulek był nieodłącznym elementem ojcowskiej garderoby, zimą, latem, do garnituru, do łózka, ogrodu, na ryby....Chronił go jak zbroja, przed zimnem, ludzkim okiem, ciosem, przytuleniem, oraz zakrywał to co w nim, to co pod nim. Patrzyłam na ten podkoszulek, który często zmieniał kolory, fakturę, informacje: złość, wycofanie, lęk.. Skupiając się na podkoszulku nie dostrzegałam ukrytego pod nim wewnętrznego światła, które każdy z nas w sobie nosi. To światło tworzy piękne chwile, bo i takie były, są zawsze: zabawy, wspólnej pracy, nauki, jazdy na motorze... W wystawie współuczestniczy Dariusz Zboina, który jest twórcą elementów z drewna użytych do dopełnienia ceramicznych prac.