Gracjan Leczyk
prezydent Torunia od 25.01.1978 do 25.06.1982
Ur. 27 listopada 1934 r. w Poznaniu. Tam skończył szkołę podstawową, technikum chemiczne oraz Wyższe Studia Ekonomiczne. Pracę zawodową rozpoczął w poznańskim Stomilu. Następnie przez prawie 15 lat pracował w Kujawskich Zakładach Przemysłu Tłuszczowego w Kruszwicy na stanowisku zastępcy dyrektora ds. administracyjno-handlowych. W 1975 r. podjął pracę w Komitecie Wojewódzkim PZPR w Toruniu. Po 3 latach urzędowania otrzymał nominację na prezydenta Torunia. Odwołany z tej funkcji po złożeniu rezygnacji w czerwcu 1982 r.
Okres jego prezydentury charakteryzuje zima stulecia, powódź stulecia oraz początki transformacji ustrojowej, łącznie z wprowadzeniem stanu wojennego. Wydarzenia te miały znaczący wpływ na jakość pracy w mieście. Prezydent Leczyk zasadniczy akcent położył na sprawy gospodarki komunalnej, rozwój komunikacji miejskiej. W tym czasie uruchomione zostały linie tramwajowe do Merinotexu, Elany i na Rubinkowo. Ponadto wybudowano kolejny odcinek trasy W-Z, Szosy Lubickiej, przebudowano m.in. rondo Pokoju Toruńskiego, oraz węzeł przy ul. Bażyńskich, wybudowano drugą nitkę ul. Kościuszki, zmodernizowano wylot na Gdańsk. Oddano do użytku zajezdnię autobusową, ujęcie wody na Drwęcy, rozpoczęto rozbudowę elektrociepłowni Merinotexs, EC Grębocin. Duży nacisk położono także na odnowę zabytków Starówki, przygotowano koncepcję uciepłowienia Starego Miasta. Oddano do użytku halę Olimpijczyk, zadaszenie Tor-Toru, pomnik Artylerzysty. Powołano służby porządkowe przy prezydencie, podpisano umowę z partnerską Getyngą, utworzono też odznakę za zasługi dla Torunia. Na szeroką skalę prowadzono również akcję budowy i rozbudowy przedszkoli.