Profesor dr hab. Hubert Orłowski -
urodzony 22 maja 1937 r. w Podlejkach na Warmii. Jest kierownikiem Zakładu Historii Literatury Niemieckiej w Instytucie Filologii Germańskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Jako germanista i profesor uniwersytecki opublikował on wiele książek, które przyczyniły się nie tylko w Polsce do lepszego zrozumienia literatury niemieckiej. Jako wydawca licznych antologii, jako eseista i tłumacz współkształtował debatę intelektualną w Polsce.

Jest członkiem korespondentem polskiej Akademii Nauk i był wielokrotnie profesorem gościem na uniwersytetach niemieckich i austriackich. Jego najważniejsze wyróżnienia: Medal Goethego za wybitne zasługi dla języka niemieckiego w roku 1990; Nagroda promocyjna języka i literatury niemieckiej fundacji Alexander von Humboldt-Stiftung 1993 r.; Nagroda KLIO za najlepszą książkę historyczną w Polsce roku 1998.

Szczególnym osiągnięciem Huberta Orłowskiego jest wydawana przez niego i przez Christopha Klessmanna Poznańska Biblioteka Niemiecka, w której ukazało się dotychczas 20 tomów pism wybitnych niemieckich uczonych i pisarzy w polskim tłumaczeniu z wprowadzeniami czołowych polskich specjalistów. Poznańska Biblioteka Niemiecka opublikowała teksty, które nie tylko zostały napisane po niemiecku, lecz również informują o nastawieniu ich autorów do własnego społeczeństwa i jego uwarunkowaniach Stąd też obok historyka socjologii jest tam pisarz, socjolog, filozof. Struktura tomów jest różna. Obok tekstów zwartych przewidziane są tomy z dziełami wybranymi, które bądź to przedstawiają dzieło jedynego autora, bądź też grupują artykuły wokół określonego kręgu tematycznego lub debaty.

Dotychczas ukazały się np. tomy Norberta Eliasa, Waltera Benjamina, Wolfa Lepeniesa, Gottfrieda Benna, Thomasa Manna, o ewolucji Konserwatywnej w Niemczech 1918-1933, o wizjach Europy pisarzy niemieckich.

Profesor dr Klaus Zernack -
urodzony 14.06.1931 r. w Berlinie, był do swojego przejścia na emeryturę profesorem historii Europy Wschodniej w Instytucie Friedricha Meineckena Wolnego Uniwersytetu w Berlinie.

W centrum jego działalności badawczej, naukowej i dydaktycznej znajduje się historia Polski i stosunków niemiecko-polskich w obszernych wschodnio-europejskich ramach. Wzorcowa jest jego współpraca z polskimi instytucjami naukowymi i naukowcami.

Jego wyrazisty dorobek naukowy i publicystyczny, prestiżowe funkcje w gremiach bilateralnych i wysokie odznaczenia akademickie, w tym członkostwo w Akademiach Nauk w Berlinie, w Warszawie i Krakowie, jak również doktoraty honoris causa uniwersytetu Poznańskiego i Warszawskiego czynią z niego wybitnego reprezentanta stosunków niemiecko-polskich.