Prawnik i społecznik - prof. Ryszard Łaszewski z Wydziału Prawa i Administracji UMK uhonorowany medalem Thorunium.

Najwyższe odznaczenie Prezydenta Miasta Torunia prof. Łaszewski otrzymał z rąk Michała Zaleskiego 5 grudnia 2013 r., podczas uroczystego spotkania z okazji jubileuszu 50-lecia pracy zawodowej, połączonego z rocznicą 70. urodzin Profesora, które obchodził dwa lata temu. Medal honoruje aktywność społeczną prof. Łaszewskiego, który poza pracą naukową czynnie włącza się w życie miasta i regionu.  W 1981 r. otrzymał medal za zasługi dla województwa bydgoskiego, a w 1985 r. za zasługi dla miasta Chełmna. W latach 1994-1998 zasiadał w Radzie Miasta Torunia, w której pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Zdrowia i Komisji ds. Statutu Miasta. Obecnie zasiada w Radzie Prezydenckiej przy Prezydencie Miasta Torunia.

Jubilat otrzymał wiele listów gratulacyjnych, a także przygotowaną przez współpracowników Księgę Pamiątkową. Laudację na jego cześć wygłosił prof. Dariusz  Szpoper z Uniwersytetu Gdańskiego.   

Profesor zw. dr hab. Ryszard Łaszewski urodził się 25 sierpnia. 1941 r. w Lipinkach. W 1963 r. ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, uzyskując tytuł magistra za pracę magisterską pt. „Diariusze sejmowe w Polsce przedrozbiorowej”. Od tego czasu swoją drogę zawodową związał z UMK, na którym pracuje nieprzerwanie od ukończenia studiów. Tu przeszedł wszystkie szczeble kariery naukowej – od asystenta stażysty do profesora zwyczajnego. Był promotorem wielu prac doktorskich i recenzentem rozpraw habilitacyjnych.

Przez wiele lat pełnił różne funkcje we władzach uniwersyteckich. Dwukrotnie był prodziekanem wydziału, dwukrotnie prorektorem ds. studenckich UMK i dwukrotnie dziekanem Wydziału Prawa i Administracji UMK. Pełnił również funkcję prorektora ds. organizacji i rozwoju UMK. Przez wiele lat kierował Katedrą Historii Państwa i Prawa Polskiego UMK w Toruniu.

Równocześnie z pracą naukowo-dydaktyczną zdobywał praktykę w zawodzie prawniczym. W 1965 r. ukończył aplikację sądową i złożył egzamin sędziowski. Wielokrotnie uczestniczył w egzaminach dla kandydatów na aplikantów sądowych, pracował też jako adwokat i notariusz.

W jego dorobku naukowym szczególnie cenione są monografie: „Sejm polski w latach 1764–1793. Studium historyczno-prawne” (Warszawa–Toruń 1973) oraz „Wymiar sprawiedliwości we wsiach województwa chełmińskiego w XVII i XVIII w. Organizacja sądownictwa i postępowanie sądowe (Toruń 1974). Jest też autorem wielu artykułów i podręczników akademickich, z których do dziś czerpią wiedzę kolejne roczniki studentów.