Sezon zimowego ogrzewania mieszkań w budynkach wielo i jednorodzinnych to okres zwiększonego zagrożenia pożarowego. By uniknąć nieszczęścia, należy przestrzegać zasad ich właściwej eksploatacji i dbać o stan techniczny.

Właściciele i zarządcy budynków powinni dbać o stan techniczny domów i obiektów oraz o systematyczne kontrole instalacji oraz pamiętać o konieczności cyklicznego kontrolowania przez osoby uprawnione instalacji gazowych oraz przewodów kominowych, dymowych, spalinowych i wentylacyjnych. Muszą także zlecać kontrolę kotłów grzewczych i sprawdzać, czy domy oraz ich instalacje nie są narażone na szkodliwe wpływy atmosferyczne.

Obowiązki te na właścicieli i zarządców obiektów budowlanych nakłada m.in. Ustawa z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (art. 62 ust. 1, Dz.U. z 1994 r. nr 89, poz. 414 z póżn. zm.)  i Ustawa z 1 lipca 2011 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. 2011 nr 152, poz. 897).

Przewody kominowe (dymowe, spalinowe i wentylacyjne) powinny być w czasie ich użytkowania poddawane okresowej kontroli, co najmniej raz w roku, polegającej na sprawdzeniu ich stanu technicznego. Kontrolę powinny przeprowadzić osoby posiadające kwalifikacje mistrza w rzemiośle kominiarskim. W obiektach, w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego i gazowego należy usuwać zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych: od palenisk opalanych paliwem stałym – co najmniej 4 razy w roku; od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym – co najmniej 2 razy w roku; od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych – co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej. W obiektach tego typu usuwa się zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych co najmniej raz w roku, jeżeli większa częstotliwość nie wynika z warunków użytkowych.

Co roku w Polsce dochodzi do wypadków zatrucia tlenkiem węgla, czyli czadem z urządzeń grzewczych. Czad jest gazem trującym. Może to nastąpić podczas eksploatacji urządzeń gazowych, w których odbywa się proces spalania gazu przy małej ilości powietrza, a także gdy następuje niezupełne spalenie gazu. Czad jest bezwonny! Objawami zatrucia tlenkiem węgla są bóle i zawroty głowy, osłabienie, nudności, zaburzenia pamięci, utrata przytomności, śpiączka.

By uniknąć zatrucia, nie należy dogrzewać pomieszczeń kuchenką gazową, ponieważ długotrwałe palenie się gazu powoduje ubytek tlenu w powietrzu. Powstaje za to czad. Dlatego nie wolno zasłaniać kratek wentylacyjnych i otworów nawiewowych. Nie wolno też podłączać urządzeń grzewczych do przewodów kominowych bez wymaganej opinii kominiarskiej. Co najmniej raz w roku powinno się zleć firmie kominiarskiej kontrolę przewodów kominowych: dymowych, spalinowych i wentylacyjnych. Dobrze jest dla własnego bezpieczeństwa zamontować czujnik wykrywający tlenek węgla w pomieszczeniu, w których znajdują się urządzenia grzewcze mogące go emitować. Należy czyścić przewody kominowe i usuwać z pieców węglowych sadze zgromadzone w osadniku.

„Zimowe” tragedie to nie tylko czad, ale także pożary. Dlatego należy pamiętać, by butle gazowe w kuchni umieszczać w odległości co najmniej 1,5m od urządzeń emitujących ciepło np. piece, grzejniki (z wyjątkiem zestawów kuchni gazowych). Butle należy ustawiać pionowo, zabezpieczyć przed upadkiem i uderzeniem oraz z dala od urządzeń powodujących iskrzenie.

Nie należy pozostawiać bez dozoru włączonych urządzeń grzewczych (np. termo wentylatory, grzejniki elektryczne itp. i innych urządzeń grzejnych (grzałki, czajniki elektryczne, żelazka, suszarki do włosów itp.). Nie należy włączać urządzeń grzejnych w pobliżu materiałów palnych (np. cieczy palnych, ubrań, mebli itp.) Nie wolno też używać urządzeń elektrycznych z widocznymi uszkodzeniami przewodu zasilającego. Trzeba także pamiętać, że podłączenie do jednego gniazdka kilku urządzeń o dużym poborze mocy może spowodować przegrzanie instalacji elektrycznej.