Stultitia moralis, czyli czy możemy zgłupieć moralnie?

Tradycyjnie rozumiemy głupotę jako pewien deficyt intelektu, słabość władz poznawczych, czasem rodzaj schorzenia głowy (jako siedliska rozumu), ale nie jako skazę charakteru moralnego. Czy słusznie? Czy tak jak czasem głupiejemy przy rachunkach, czy popadamy w stupor poznawczy, nie przydarza się nam coś podobnego w doświadczeniu moralnym? Dr hab. Marcin T. Zdrenka, prof. UMK – etyk specjalizujący się w problematyce etyki cnót, etyki hermeneutycznej, genealogii pojęć i problemów filozofii moralnej oraz filozofii zła.

Wstęp wolny